Текст и перевод песни Hafdís Huld - Sofðu unga ástin mín

Sofðu unga ástin mín

Sofðu unga ástin mín,
úti regnið grætur.
Mamma geymir gullin þín,
Gamla leggi og völuskrín.
Við skulum ekki vaka um dimmar nætur.
Það er margt sem myrkrið veit,
Minn er hugur þungur.
Oft ég svarta sandinn leit
Svíða grænan engireit.
Í jöklinum hljóða dauðadjúpar sprungur.
Sofðu lengi, sofðu rótt,
Seint mun best að vakna.
Mæðan kenna mun þér fljótt,
Meðan hallar degi skjótt,
Að mennirnir elska, missa, gráta og sakna.

Sleep, My Young Love

Sleep, my young love,
outside the rain is crying.
Mother keeps your treasures,
Old spells and magic box.
Let us not stay awake through dark nights.
The dark knows much,
My heart is heavy.
Often I see the black sand
Scorching the green meadow.
The glacier echoes with deathly deep cracks.
Sleep long, sleep quietly,
It is best to wake up late.
Mother will teach you quickly,
While the day passes quickly,
That people love, lose, cry and yearn.