Текст и перевод песни Hamed Slash - یه ذره خواب

یه ذره خواب

رو دیوارای شهرِ من نوشته بود جنگ
نوشته بود پَر بزن فقط به عشقِ دور دست ها
برس که زودتر جات بهشته اونور
اینه راهِ آسونه فرشته بودن
نوشته بود جنگ و خط به خط گرفته بود رنگ
از این جهل از این مرز از این طلسمِ خوندن
تا لحظه لحظه ارزش از سرشتمون کم بشه
گرم نشه کسی دیگه دلش به موندن
همینجاست که زخم باز میشه چرک میکنه
این روحِ گرسنه حرص میخوره
به نقطه زُل میزنه فکر میکنه
دستِ خودش نیست بعضی وقتا دل میبُره
گناهِ اون نیست اگه که جنگ شعارِ اون نیست
اگه که شکنجه خاصیتِ خدای اون نیست
اگه حالِ غریبشو میفهمی اما
بازم تو جای اون نیستی هیشکی جایِ اون نیست
دوتا دست دو تا پا دوتا چشمِ گریون
یه قامتِ خم که مونده از یه مردِ میدون
یه پیشونی که روش نشسته مهر حیرون
از آینده دلسرد از این گذشته دل خون
گلای پژمرده ی چادرِ مادر
نا امید حتی از دعا و عبادت
گرفته شهرِ رویاها رو کثافت
که تمیز نمیشه با صد سال دیگه کار و نظافت
همه چی رو میخرم به جونم
اگه بدونم که میرسیم به روزِ
فهمِ وهمِ عدل و داد و عدالت
همون دست به ننگ که انگِ گناهکارو ببازم
قانون و دین و حاکم بیمار و دار و قضاوت
بهشت و جهنم و راه و هدایت
جوابِ این همه سوالِ سخت یه پاسخ سادست
شهرِ من خوشگله اونقد که میگن زشت نیست
اما پُر از حیله و ناز و افادست
میگن تووش برابریم و نداره شاه و گدا فرق
اگه که راسته پَ چرا هیشکی نمیده جاشو به ما قرض
لعنت به بادی که این خاکو به پا کرد
این جنگِ لعنتی فقط بلده کادو به ما ترس بده
واسه قهرمان شدن باید برم جنگ
یا که ثابت بکنم واقعا یه مَردم
تا وقتِ رفتن بزنم پشت سرم با اشک یه لبخند
مث توو فیلما شبا بخوابم با عکس بچم
آخ که دلم چقد از همه چی چرکه
هر لحظه ممکنه که بغضم بترکه
با هق هق بزنم زیرِ گریه
بریزم بیرون دریایی که پشتِ این دوتا پلکه
جوونا جوون مرگ میشن پیرا شکنجه
دیگه کودکی نیست توو بازیای بچه
میگن دیوونیست هر کی که زیاد بخنده
هر کی هم اشک نمیریزه سیاهه قلبش
محکومی به دستِ این مردم قاضی
اونا که میگیرن زندگی و مرگو به بازی
همونایی که باعث شدن این جنگو ببازی
همونا که میخواستن این قفسِ تنگو بسازی
اصا تو فهمیدی چی شدش که
اینجوری شدی مریض و دپرس
دو دیقه پیش آروم ترین آدم دنیا الآن
توو دلت میجوشه سیر و سرکه
لعنت به این شهر کثیف و همه قانوناش
بسوزه زمستوناشو و بهار و باروناش
به هر چی که تووش به دروغ میده بوی زندگی
به خونه هاش ، کوچه هاش ، خیابوناش
به رنگِ گم شده ی خنده رو لبا
به بوی گندِ فشنگ که همیشه پخشه توو هوا
به ترسی که میزنه پرسه توو شبا
به سنگِ سیاهِ بی خوابی که نشسته رو زمان
به شمایی که تا خرخره غرقید توو خوشی
به مایی که از این زندگی فقط سهممون عذابه
به مایی که کفگیرمون همیشه تهِ دیگه
به شما که قدِ یه محل توو ظرفتون کبابه
به مایی که از تولد آلوده به گناهیم
به شمایی که توو خواب هم نفستون ثوابه
ما نقشمون بر آبه بختمون سرابه چون
به خیالِ خوشمون توو دستمون جوابه
اینجا جنگه حقته اَ یه بحثِ کودکانه
دیگه دیواری نمونده که روش رنگِ خون نباشه
کسی نبوده به حالِ خودش سر تکون نداده باشه
چیزی نمونده که رنجمون نداده باشه
تا کی میخوایم بشینیم تا یه چیزی یا یه کسی
اَ یه جایی بیاد و به دردمون دوا شه
هر روز صبح میرم پشتِ پنجره میترسم
که پرده رو بکشم پشتِ پرده نور نباشه
از همه چیِ این شهر متنفرم
دیگه زمین و زمان افتادن به جونِ هم
میخوام به زیر و بالاش فحش بدم برم
چون اینجا ندیدم به چشمم یه روزِ بدون جنگ
یه ذره خواب دلم میخواد
یه ذره خواب دلم میخواد
دلم میخواد ، دلم میخواد

A Little Sleep

On the walls of my city, it was written war
It was written, fly only for the love of faraway lands
Reach it sooner, your place is heaven on the other side
This is the easy way to be an angel
War was written, and line by line it took color
From this ignorance, from this border, from this spell of reading
Until moment by moment, the value from our essence decreases
No one else's heart will be warmed to stay
This is how the wound reopens and festers
This hungry soul craves
It stares at a point and thinks
It's not in its control, sometimes the heart steals
It's not his fault if war is not his slogan
If torture is not a characteristic of his God
If you understand his strange state, but
You are still not in his place, no one is in his place
Two hands, two feet, two weeping eyes
A bent stature that remains of a man of the battlefield
A forehead on which sits the seal of astonishment
Heartbroken from the future, heartbroken from this past
The withered flower of the mother's chador
Hopeless even from prayer and worship
Filth has taken over the city of dreams
Which won't be cleaned even with a hundred years of work and cleaning
I'll risk everything
If I know that we will reach the day of
Understanding the illusion of justice and fairness
The same hand to shame, that I will lose the finger of the sinner
Law and religion and the sick ruler and gallows and judgment
Heaven and hell and the path and guidance
The answer to all these difficult questions is a simple answer
My city is beautiful, so much that they say it's not ugly
But it is full of tricks and charm and mischief
They say we are equal in it and there is no difference between king and beggar
If it's true, then why doesn't anyone lend us their place
Curse the wind that blew this dust
This damn war only knows how to give us fear as a gift
To be a hero I have to go to war
Or prove that I'm really a man
Until it's time to go, I'll turn around with a smile through my tears
Like in the movies, I'll sleep with my child's picture at night
Oh, how my heart is disgusted with everything
Every moment it's possible that I'll break down
With sobs I'll burst into tears
I'll pour out the sea that's behind these two eyelids
Young people die young, the old are tortured
There is no more childhood in children's games
They say whoever laughs a lot is crazy
Whoever doesn't cry, his heart is black
Sentenced by the hands of these people, the judges
Those who take life and death as a game
The same ones who made you lose this war
The same ones who wanted to build this narrow cage
Did you even understand what happened that
You became so sick and depressed
Two minutes ago, the calmest person in the world, now
Vinegar and syrup are boiling in your heart
Damn this filthy city and all its laws
May its winters and springs and rains burn
To everything that falsely smells of life in it
To its houses, its alleys, its streets
To the lost color of smiles on lips
To the stench of gunpowder that always hangs in the air
To the fear that knocks on the door at night
To the black stone of insomnia that sits on time
To you who are drowning in pleasure up to your neck
To us whose only share of this life is suffering
To us whose pockets are always empty
To you who have enough kebab in your plate for a whole neighborhood
To us who are tainted with sin from birth
To you whose every breath is a virtue even in sleep
Our role is on water, our luck is on the edge because
In our wishful thinking, the answer is in our hands
This is war, you deserve a childish argument
There is no wall left that is not stained with blood
No one who hasn't shaken their head at their own state
There is nothing left that hasn't hurt us
How long are we going to sit here until something or someone
Comes from somewhere and heals our pain
Every morning I go behind the window, I'm afraid
That I'll draw the curtain and there will be no light behind the curtain
I hate everything about this city
Time and space have fallen upon each other
I want to curse it all and leave
Because I haven't seen a day without war here
I want a little sleep
I want a little sleep
I want, I want