Текст и перевод песни Hamid Sefat feat. Ali Lohrasbi - Ghafas

Ghafas

تنها نشستم با خودم بغضم گرفته
من باز دلتنگت شدم بغضم گرفته
تو فکر حال من نباش و زندگی کن
گریه ام نمیگیره، یه کم بغضم گرفته
من دیگه زیر چتر تو بارون راه نمیرم
من تا سر این کوچه هم تنها نمیرم
دور و برم نقاشی زندون کشیدم
میخوام برعکس تو زندونی بمیرم

ترسو شدم بی تکیه گاهی درد داره
هیشکی نمیتونه ازم سر در بیاره
هی نامنظم میتپه قلب مریضم
اونم یه جورایی دیگه طاقت نداره
پروانه میشم، شمع روشن کن عزیزم
چشماتو بازم قبله ی من کن عزیزم
برگرد خونه مثل اون روزه که رفتی
مثل همیشه ام، شمع روشن کن عزیزم

دیدی هی میری نمیشه، خسته میشی، دیدی؟
میگی این دفعه آخره، میگیره، نمیشه
کُنج میشینی، پر بسته میشی
دیدی؟ ترحم میکنن غصه نخور پسر
میریزی بهم، مثل شیر تو قفس پَر بسته میشی
دیدی؟ اصلاً حرفاتو نمیفهمن
لا نعره هات میری خفه میشی
دیدی؟ میری قدم بزنی حرف نشنوی
میگی کجا برم؟ رفیقم این شهر من بد غریب کشه
دوستت میشه تا لب آب میبره و تشنه میکشه
ها؟ یالاندی دنیای بی تو عشق
عشق این روزا همش مال دیوونه هاست
سینه سوخته ها همش کنج مِی خونه هان
مِی خونه هارم بسته نیست امیدی
از شهر دیوونه ها رفتن و بی تو گیریم، ندیدی؟
ندیدی؟ سگ دو میزدم من، درجا میزدم
نه به عشقت، به دنیا بد فنا میزدم
که تو رو داشتم و زندگیمو
زندگی من خسته رو زندگی خورد
هر چی میخوردیم سِر نمیشد
میمرد و زنده میشد تا پول درآد
نشد در نیومد انگاری باس بیاد جون درآد
ما که چیزی نخواستیم اوس کریم لا نوکرات
فقط بذار دخل با خرج یه جوری جور درآد

ترسو شدم بی تکیه گاهی درد داره (بذار جو درآد)
هیشکی نمیتونه ازم سر در بیاره
هی نامنظم میتپه قلب مریضم
اونم یه جورایی دیگه طاقت نداره
پروانه میشم، شمع روشن کن عزیزم
چشماتو بازم قبله ی من کن عزیزم
برگرد خونه مثل اون روزه که رفتی
مثل همیشه ام شمع روشن کن عزیزم

(دیدی هی میری نمیشه، خسته میشی، دیدی؟)
(میگی این دفعه آخره، میگیره، نمیشه)
(کنج میشینی، پر بسته میشی)
(دیدی؟ ترحم میکنن غصه نخور پسر)
(میریزی بهم، مثل شیر تو قفس پَر بسته میشی)

علی لهراسبی، حمید صفت
تنظیم: محمد ناهیدی

Ghafas

Je suis seul avec moi-même, ma gorge est serrée
Je suis de nouveau nostalgique de toi, ma gorge est serrée
Ne t'inquiète pas pour moi et vis ta vie
Je ne pleure pas, ma gorge est juste un peu serrée
Je ne marcherai plus sous ton parapluie dans la pluie
Je n'irai pas seul jusqu'au bout de cette rue
J'ai dessiné une prison autour de moi
Je veux mourir en prison, contrairement à toi

Je suis devenu timide, sans soutien, ça fait mal
Personne ne peut me comprendre
Mon cœur malade bat irrégulièrement
Lui aussi, d'une certaine façon, ne peut plus le supporter
Je deviens un papillon, allume une bougie, mon amour
Ouvre tes yeux, tu es ma qibla, mon amour
Reviens à la maison comme le jour où tu es parti
Comme toujours, allume une bougie, mon amour

Tu vois, tu pars toujours, ça ne marche pas, tu es fatigué, tu vois ?
Tu dis que c'est la dernière fois, ça prend, ça ne marche pas
Tu te retranches, tu te refermes
Tu vois ? Ils te plaignent, ne t'inquiète pas, mon garçon
Tu te décomposes, comme un lion en cage, tu te refermes
Tu vois ? Ils ne comprennent pas tes paroles
Tes cris se perdent, tu t'étouffes
Tu vois ? Tu vas te promener, tu ne veux rien entendre
Tu dis où aller ? Mon ami, cette ville me hait, elle est méchante envers les étrangers
Elle t'aime jusqu'au bord de l'eau, puis elle te laisse assoiffé
Hein ? Le monde sans toi, c'est un mensonge, l'amour
L'amour de nos jours, c'est pour les fous
Les cœurs brûlés se cachent tous dans les tavernes
Même les tavernes ne sont pas fermées, il y a de l'espoir
Ils sont partis de la ville des fous et nous sommes restés seuls, tu ne vois pas ?
Tu ne vois pas ? Je faisais des pirouettes, je faisais du surplace
Pas pour ton amour, mais pour le monde, je me suis détruit
Parce que je t'avais et ma vie
Ma vie, épuisée, a mangé la vie
Peu importe ce que nous mangions, nous n'étions pas rassasiés
Il mourait et renaissait pour gagner de l'argent
Il n'a pas réussi, il n'a pas réussi, il doit apparemment mourir pour réussir
Nous ne voulions rien, O Karim, ne sois pas cruel
Laisse simplement les revenus égaler les dépenses, d'une manière ou d'une autre

Je suis devenu timide, sans soutien, ça fait mal (Laisse l'ambiance monter)
Personne ne peut me comprendre
Mon cœur malade bat irrégulièrement
Lui aussi, d'une certaine façon, ne peut plus le supporter
Je deviens un papillon, allume une bougie, mon amour
Ouvre tes yeux, tu es ma qibla, mon amour
Reviens à la maison comme le jour où tu es parti
Comme toujours, allume une bougie, mon amour

(Tu vois, tu pars toujours, ça ne marche pas, tu es fatigué, tu vois ?)
(Tu dis que c'est la dernière fois, ça prend, ça ne marche pas)
(Tu te retranches, tu te refermes)
(Tu vois ? Ils te plaignent, ne t'inquiète pas, mon garçon)
(Tu te décomposes, comme un lion en cage, tu te refermes)

Ali Lohrasbi, Hamid Sefat
Arrangement : Mohammad Nahedi