Текст и перевод песни Hanna Banaszak - Wołanie Eurydyki

Orfeuszu, gdzie jesteś?
Pomyliłeś znów piętra
Ja Cię czekam, na ziemi
Piętro niżej od piekła

Tutaj wszystko jest czyjeś
Tylko łzy są niczyje
Orfeuszu, na ziemi się żyje
Orfeuszu, na ziemi sie żyje

Orfeuszu, mężczyźni
Przybierali twą postać
Tyle rąk, tyle ust, tyle rozstań

Orfeuszu, przebaczysz
Przecież sam tak śpiewałeś
Tylko drzewa potrafią być same
Na tej ziemi piętro niżej od piekła

Orfeuszu, kłamali
Skradzionymi słowami
Które tobie ukradli - kochany
Trzeba było je chronić
Teraz znają je wszyscy
Powtarzają je, kiedy chcą niszczyć

Orfeuszu, gdzie jesteś?
Pomyliłeś znów piętra
Ja Cię czekam na ziemi
Piętro niżej od piekła

Orfeuszu, gdzie błądzisz?
Piętro niżej zjedź windą!
Orfeuszu, nie zdążysz
A za chwilę znów przyjdą
A za chwilę znów przyjdą!

Orfeuszu, za późno!
Patrzysz: czemu tak pusto?
Orfeuszu: Zabiło mnie lustro!

Орфей, где ты?
Ты опять перепутал этажи.
Я жду тебя на земле
Этажом ниже от ада

Здесь все чужое
Только слезы ничьи
Орфей, на Земле живут
Орфей, на Земле живут

Орфей, мужчины
Они приняли твой облик
Столько рук, столько губ, столько расставаний

Орфей, ты простишь
Ты же сам так пел.
Только деревья могут быть одни
На этой земле этажом ниже ада

Орфей, они лгали
Украденными словами
Которые у тебя украли-любимый
Вы должны были защитить их
Теперь их знают все
Они повторяют их, когда хотят уничтожить

Орфей, где ты?
Ты опять перепутал этажи.
Я жду тебя на земле
Этажом ниже от ада

Орфей, где ты?
Этажом ниже спускайся на лифте!
Орфей, ты не успеешь
И через минуту они снова придут
А через минуту они снова придут!

Орфей, слишком поздно!
Смотришь: почему так пусто?
Орфей: меня убило зеркало!