Текст и перевод песни Hansen Tomas - Monsters

Monsters

Jarenlang met monsters in gevecht
Wat ik ook verzin ze gaan niet weg
Ik heb ze verstopt onder m′n bed
En als ze me roepen kijk ik weg

Voor heel even zweven
'T is rustig aan de overkant
Kan er effe niet tegen
′T zal nooit meer zijn als hoe het was
Overvallen door verlangens als een wolk om me heen
Zou liegen als ik het zeg dat ik het never overweeg
Heel even beter
Maar telkens loopt het uit de hand
Deed me best ze uit te wissen
Maar ze volgen me nog steeds
Ben ik dan niet zo sterk als iedereen?

Jarenlang met monsters in gevecht
Wat ik ook verzin ze gaan niet weg
Ik heb ze verstopt onder m'n bed
En als ze me roepen kijk ik weg

Jarenlang met monsters in gevecht
Zo lang ik ze niet zie zijn ze niet echt
Ik heb ze verstopt onder m'n bed
En als ze me roepen kijk ik weg

Ik volg de stappen
Die ik liever wilde overslaan
Door angst om te vallen
Durf ik niet meer stil te staan
Overvallen door verlangens als een wolk om me heen
Zou liegen als ik het zeg dat ik het never overweeg
Heel even beter
Maar telkens loopt het uit de hand
Deed me best ze uit te wissen
Maar ze volgen me nog steeds
Ben ik dan niet zo sterk als iedereen?

Jarenlang met monsters in gevecht
Wat ik ook verzin ze gaan niet weg
Ik heb ze verstopt onder m′n bed
En als ze me roepen kijk ik weg

Jarenlang met monsters in gevecht
Wat ik ook verzin ze gaan niet weg
Ik heb ze verstopt onder m′n bed
En als ze me roepen kijk ik weg

(Gitaar-solo)

Jarenlang met monsters in gevecht
Wat ik ook verzin ze gaan niet weg
Ik heb ze verstopt onder m'n bed
En als ze me roepen kijk ik weg

Монстры

Годами сражаюсь с монстрами,
Что бы я ни делал, они не уходят.
Я спрятал их под своей кроватью,
И когда они зовут меня, я отворачиваюсь.

На мгновение парить,
На другой стороне тихо,
Больше не могу этого выносить,
Всё уже никогда не будет как прежде.
Нахлынули желания, как облако вокруг меня,
Солгала бы, если бы сказала, что никогда об этом не думаю.
На мгновение лучше,
Но каждый раз всё выходит из-под контроля.
Я изо всех сил старалась их стереть,
Но они всё ещё преследуют меня.
Неужели я не такая сильная, как все?

Годами сражаюсь с монстрами,
Что бы я ни делала, они не уходят.
Я спрятала их под своей кроватью,
И когда они зовут меня, я отворачиваюсь.

Годами сражаюсь с монстрами,
Пока я их не вижу, их нет на самом деле.
Я спрятала их под своей кроватью,
И когда они зовут меня, я отворачиваюсь.

Я следую шагам,
Которые предпочла бы пропустить.
Из-за страха упасть
Я больше не смею останавливаться.
Нахлынули желания, как облако вокруг меня,
Солгала бы, если бы сказала, что никогда об этом не думаю.
На мгновение лучше,
Но каждый раз всё выходит из-под контроля.
Я изо всех сил старалась их стереть,
Но они всё ещё преследуют меня.
Неужели я не такая сильная, как все?

Годами сражаюсь с монстрами,
Что бы я ни делала, они не уходят.
Я спрятала их под своей кроватью,
И когда они зовут меня, я отворачиваюсь.

Годами сражаюсь с монстрами,
Что бы я ни делала, они не уходят.
Я спрятала их под своей кроватью,
И когда они зовут меня, я отворачиваюсь.

(Гитарное соло)

Годами сражаюсь с монстрами,
Что бы я ни делала, они не уходят.
Я спрятала их под своей кроватью,
И когда они зовут меня, я отворачиваюсь.