Текст и перевод песни Hariharan - Oru Thadavai

Oru Thadavai

ஒரு தடவை சொல்வாயா
உன்னை எனக்குப் பிடிக்கும் என்று
ஒரு பார்வை பார்ப்பாயா
உன்னை எனக்கு பிடிக்கும் என்று

காதல் ஒரு புகையைப் போல
மறைத்து வைத்தால் தெரிந்துவிடும்
காதலில் தான் பூக்கள் மோதி
மலைகள் கூட உடைந்துவிடும்

உன்னை ஒளிக்காதே என்னை வதைக்காதே
என்றும் இதயத்தில் இலக்கணம் கிடையாதே

நதியில் தெரியும் நிலவின் உருவம்
நதிக்குச் சொந்தமில்லை
நினைப்பதெல்லாம் நடக்கும் வாழ்கை
யாருக்கும் அமைவதில்லை

உனக்கும் எனக்கும் விழுந்த முடிச்சு
தானாய் விழுந்ததில்லை
உலக உருண்டை உடையும் போதும்
காதல் உடைவதில்லை

மின்மினி தேசத்து சொந்தக்காரன்
விண்மீன் கேட்பது தவறாகும்
வரலாற்றில் வாழ்கின்ற காதல் எல்லாம்
வலியோடு போராடும் காதல் தானே

ஒரு தடவை சொல்வாயா
உன்னை எனக்குப் பிடிக்கும் என்று
ஒரு பார்வை பார்ப்பாயா
உன்னை எனக்கு பிடிக்கும் என்று

நெருங்க நினைக்கும் நினைவை மறக்க
நெஞ்சம் நினைக்கிறது
கனவில் பூக்கும் பூக்கள் பறிக்க
பெண்மை அழைக்கிறது

கிளையை முறித்து போட்டு விடலாம்
வேரை என்ன செய்வாய்?
தரையை உடைத்து முளைக்கும் போது
அன்பே எங்கு செல்வாய்?

மல்லிகை பூக்கள் உதிர்வதெல்லாம்
மரத்தடி நிழலுக்குச் சொந்தமில்லை
உன்னோடு நான் வாழ போராடுவேன்
நீ இன்றி போனாலும் தள்ளாடுவேன்

ஒரு தடவை சொல்வாயா
உன்னை எனக்குப் பிடிக்கும் என்று
ஒரு பார்வை பார்ப்பாயா
உன்னை எனக்கு பிடிக்கும் என்று

காதல் ஒரு புகையைப் போல
மறைத்து வைத்தால் தெரிந்துவிடும்
காதலில் தான் பூக்கள் மோதி
மலைகள் கூட உடைந்துவிடும்

உன்னை ஒளிக்காதே என்னை வதைக்காதே
என்றும் இதயத்தில் இலக்கணம் கிடையாதே

Однажды

Скажешь ли ты однажды,
Что я тебе нравлюсь?
Взглянешь ли ты однажды,
Дав понять, что я тебе нравлюсь?

Любовь подобна дыму,
Если её скрываешь, она всё равно будет заметна.
Только в любви цветы сталкиваются,
И даже горы рушатся.

Не скрывай своих чувств, не мучай меня,
Ведь в сердце нет правил.

Отражение луны в реке
Не принадлежит реке.
Жизнь, где сбывается всё, что желаешь,
Никому не дана.

Узел, связавший нас с тобой,
Не завязался сам собой.
Даже когда земной шар развалится,
Любовь не исчезнет.

Житель страны светлячков
Не должен просить звезду.
Всякая любовь, живущая в истории,
Это любовь, борющаяся с болью.

Скажешь ли ты однажды,
Что я тебе нравлюсь?
Взглянешь ли ты однажды,
Дав понять, что я тебе нравлюсь?

Забыть желание быть ближе
Сердце не хочет.
Сорвать цветы, распустившиеся во сне,
Женственность зовёт.

Можно сломать ветку и выбросить,
Но что ты будешь делать с корнем?
Когда он пробьется сквозь землю,
Любовь моя, куда ты денешься?

Опадающие цветы жасмина
Не принадлежат тени дерева.
Я буду бороться за то, чтобы жить с тобой,
И если ты уйдешь, я буду страдать.

Скажешь ли ты однажды,
Что я тебе нравлюсь?
Взглянешь ли ты однажды,
Дав понять, что я тебе нравлюсь?

Любовь подобна дыму,
Если её скрываешь, она всё равно будет заметна.
Только в любви цветы сталкиваются,
И даже горы рушатся.

Не скрывай своих чувств, не мучай меня,
Ведь в сердце нет правил.