Текст и перевод песни Harri Marstio - Luonnostaan (Nature Boy)

Luonnostaan (Nature Boy)

Kun luonnostaan, käy taiteilija laatimaan, näin hahmotellen metsän puun, salmen suun, vuoret vuorollaan.
Luo maailmat, hän loistavat ja planeetat, noin vain.
Hän piirtää yön, hän luoja on ja osaa työn.
Hän siirtää vuoren paikaltaan, maisemaan, taakse tähtivyön.
Ja kaikki tuo, on tunteissaan.
Hän kaikin voimin luo, luonnostaan.
Kuin luonnostaan, käy ihmislapsi maailmaan, hän omaksensa tuntee sen, nauttien, joka solullaan.
Hän haistelee, hän maistelee, ja taistelee, hän vaan.
Kun varttuu hän, hän tahtoo aina enemmän.
Hän rikkoo hiekkalaatikon, siinä on, avain maailmaan.
Ja kaikki tuo, on tunteissaan.
Hän kaikin voimin luo luonnostaan.

От природы (Дитя природы)

Когда от природы творец приступает к творению, так он рисует лесное дерево, устье пролива, горы одну за другой.
Создаёт он миры, сияющие, и планеты, вот так запросто.
Он рисует ночь, он – творец, и знает он своё дело.
Он двигает гору с места, в пейзаже, за пояс звёздный.
И всё это – в его чувствах.
Он всеми силами творит, от природы.
Как от природы дитя человеческое приходит в мир, он по-своему чувствует его, наслаждаясь каждой клеточкой.
Он всё нюхает, он всё пробует, и борется, он просто живёт.
Когда он растёт, он хочет всегда большего.
Он ломает песочницу, в этом – ключ к миру.
И всё это – в его чувствах.
Он всеми силами творит, от природы.