Czarne Parasole - Bonson , Deys , Hashashins , AyamCamani перевод на немецкий

Czarne Parasole

Chciałem odprowadzić Cię do domu tylko
I znowu nam nie wyszło
I komuś tam jest przykro
A tak bardzo chciałbym być twoim mężczyzną, a nie chłopcem
Bo chłopców to boli, jak dotkniesz
Gdy krwawię, to krwawię najmocniej
Gdy krwawię, to krwawię najmocniej
Ale to nieistotne i mów o mnie co chcesz
Koszulę mam we krwi, na twarzy zarosłem
Żałosne
Ale kocham Cię kurwa jak wiosnę

Muppety karmią memiczną papką
Nie striggerujesz mnie już
Spudłuje bardzo w to co ma wartość
Mamo, to plus czy minus?
Nie wiem ja wyklęty, Misfits
U bram skurwiele jak Wasilij
Trzy razy w tą samą rzekę i swim
Wodorosty, potopy i mój syf, syf

Powoli wchodzę do ciemnej rzeki
Mokasyn w błocie błyszczy jak księżyc
Mokry od duszy, aż po mankiety
Spinki jak gwiazdy mówią którędy mam iść
Mówią którędy mam iść
Mówią którędy mam iść
Mówią którędy mam iść

Znowu wieczorową porą, wiesz
Spaceruję, samotność mi klika follow gdzieś, wiesz
Między słowami po cichutku próbuję zdobyć się na gest, wiesz
Bije zaciśnięta we mnie pięść
I zaklinam się na śmierć
Że to już nie wciągnie mnie (nie, nie, nie, nie)
Znowu to spirala nocy, tak jak zimny ogień waszych pustych serc

Ciemne parasole nie pozwalają mi moknąć
Tracę przytomność, gdy słońce parzy w okno
Moja codzienność to niewłaściwa wolność
Przez to decyduję się kolejny raz na krok w bok
Mała czule mnie całuje, puszcza oczko
I deklaruje, że to więcej niż porno film
Liczę te dni, do których nie potrafię się cofnąć dziś
Za mój bunt przelewam krew
Przez mój gust, palę za trzech
Gdy czuję ból, zabija go śmiech
Powaga to blef, blef, blef
Za mój bunt przelewam krew
Przez mój gust, palę za trzech
Gdy czuję ból, zabija go śmiech
Powaga to blef, blef, blef
Na każdym kroku czuję blef
Bo widzę więcej, czuję mniej
Serce pompuje brudną krew
Słodki smak czystych sumień
Strumień wad sabotuje mi łeb

Powoli wchodzę do ciemnej rzeki
Mokasyn w błocie błyszczy jak księżyc
Mokry od duszy, aż po mankiety
Spinki jak gwiazdy mówią którędy mam iść
Mówią którędy mam iść
Mówią którędy mam iść
Mówią którędy mam iść

O fale nieście, o fale nieście mnie
To jak we śnie, a może jeszcze lżej
O fale nieście, o fale nieście mnie
To jak we śnie, a może jeszcze lżej
O fale nieście, o fale nieście mnie
To jak we śnie, a może jeszcze lżej

Schwarze Schirme

Ich wollte Dich nur nach Hause bringen
Und wieder hat es bei uns nicht geklappt
Und jemandem tut es leid
Und ich möchte so sehr dein Mann sein, nicht dein Junge
Denn Jungs tut es weh, wenn du sie berührst
Wenn ich blute, dann blute ich am stärksten
Wenn ich blute, dann blute ich am stärksten
Aber das ist unwichtig und sag über mich, was du willst
Mein Hemd ist voller Blut, mein Gesicht unrasiert
Erbärmlich
Aber ich liebe Dich, verdammt, wie den Frühling

Muppets füttern mit memetischem Brei
Du triggerst mich nicht mehr
Ich verfehle stark, was Wert hat
Mama, ist das ein Plus oder ein Minus?
Ich weiß nicht, ich, der Verstoßene, Misfits
An den Toren Wichser wie Wassili
Dreimal in denselben Fluss und schwimm
Algen, Überschwemmungen und mein Dreck, Dreck

Langsam steige ich in den dunklen Fluss
Der Mokassin im Schlamm glänzt wie der Mond
Nass von der Seele bis zu den Manschetten
Manschettenknöpfe wie Sterne sagen mir, wohin ich gehen soll
Sagen mir, wohin ich gehen soll
Sagen mir, wohin ich gehen soll
Sagen mir, wohin ich gehen soll

Wieder zur Abendstunde, weißt du
Ich spaziere, die Einsamkeit klickt mir irgendwo auf Follow, weißt du
Zwischen den Worten versuche ich ganz leise, mich zu einer Geste durchzuringen, weißt du
Eine in mir geballte Faust schlägt
Und ich schwöre beim Tod
Dass mich das nicht mehr reinzieht (nein, nein, nein, nein)
Wieder diese Spirale der Nacht, wie das kalte Feuer eurer leeren Herzen

Dunkle Schirme lassen mich nicht nass werden
Ich verliere das Bewusstsein, wenn die Sonne ins Fenster brennt
Mein Alltag ist die falsche Freiheit
Deshalb entscheide ich mich wieder für einen Schritt zur Seite
Die Kleine küsst mich zärtlich, zwinkert mir zu
Und erklärt, dass es mehr ist als ein Pornofilm
Ich zähle die Tage, zu denen ich heute nicht zurückkehren kann
Für meine Rebellion vergieße ich Blut
Wegen meines Geschmacks rauche ich für drei
Wenn ich Schmerz fühle, tötet ihn das Lachen
Ernsthaftigkeit ist ein Bluff, Bluff, Bluff
Für meine Rebellion vergieße ich Blut
Wegen meines Geschmacks rauche ich für drei
Wenn ich Schmerz fühle, tötet ihn das Lachen
Ernsthaftigkeit ist ein Bluff, Bluff, Bluff
Bei jedem Schritt spüre ich den Bluff
Weil ich mehr sehe, weniger fühle
Das Herz pumpt schmutziges Blut
Süßer Geschmack reiner Gewissen
Ein Strom von Fehlern sabotiert meinen Kopf

Langsam steige ich in den dunklen Fluss
Der Mokassin im Schlamm glänzt wie der Mond
Nass von der Seele bis zu den Manschetten
Manschettenknöpfe wie Sterne sagen mir, wohin ich gehen soll
Sagen mir, wohin ich gehen soll
Sagen mir, wohin ich gehen soll
Sagen mir, wohin ich gehen soll

Oh Wellen tragt, oh Wellen tragt mich
Es ist wie im Traum, oder vielleicht noch leichter
Oh Wellen tragt, oh Wellen tragt mich
Es ist wie im Traum, oder vielleicht noch leichter
Oh Wellen tragt, oh Wellen tragt mich
Es ist wie im Traum, oder vielleicht noch leichter