Sorb - Hatef перевод на немецкий

Sorb

بیگانه به تن مرا کفن میدوزد
ای وای که خرمن وطن میسوزد
بیگانه به قومیت من میتازد
آزاده خاک من به شب میبازد

هنوزم خون و ایثار توی رگ های منه
هنوز سینه یاران زخم سرب و آهنه
هنوز خونه به خونه صدای ضجه ها هست
هنوز رندان نمردن صدای چکمه ها هست

هنوز توده معصوم تو دشت خفته گیرن
در انتهای قرن و توی آینه پیرن
اگر چه پاسخ خلق تن داغ تپانچه ست
ولیکن نور امید در امتداد کوچه ست

هنوز صخره البرز شاهد ناله ها هست
هنوز چوبه و ریسمان تو شکل سایه ها هست
هنوز پرچم کاوه رو سقف آسمونه
هنوزم تیر آرش بدو رفته نشونه

هنوز خونه به خونه صدای ضجه ها هست
هنوز شیون و وحشت تو ذهن کوچه ها هست
هنوزم حس ایثار توی رگهای منه
هنوز سینه یاران زخم سرب و آهنه

غم و دردت به جونم ای سرزمین خسته
بدون هر ذره از تو تو ریشه ام نشسته
اگر تسلیم بختم اگر دستبند به دستم
برای از تو مردن من از پا ننشستم

هنوز صخره البرز شاهد ناله ها هست
هنوز چوبه و ریسمان تو نقش سایه ها هست
هنوز پرچم کاوه رو سقف آسمونه
هنوزم تیر آرش بدو رفته نشونه

هنوزم حس ایثار توی رگ های منه
هنوز سینه یاران زخم سرب و آهنه
هنوز خونه به خونه صدای ضجه ها هست
هنوز رندان نمردن صدای چکمه ها هست

Schluck

Ein Fremder näht mir das Leichentuch,
Ach, wie brennt die Ernte der Heimat.
Ein Fremder greift meine Volkszugehörigkeit an,
Der Freie meines Bodens verliert sich in der Nacht.

Noch immer fließt Blut und Opferbereitschaft in meinen Adern,
Noch immer trägt die Brust der Freunde die Wunden von Blei und Seufzern.
Noch immer hört man Haus für Haus das Schluchzen,
Noch sind die Schurken nicht tot, man hört den Klang der Stiefel.

Noch immer sind die unschuldigen Massen im schlafenden Feld gefangen,
Am Ende des Jahrhunderts und im Spiegel alt.
Auch wenn die Antwort des Volkes der heiße Leib der Pistole ist,
So ist doch das Licht der Hoffnung entlang der Gasse.

Noch immer ist der Fels von Alborz Zeuge der Klagen,
Noch immer sind Galgen und Strick in der Form der Schatten,
Noch immer weht Kavehs Flagge auf dem Dach des Himmels,
Noch immer zeigt Arashs Pfeil die Richtung an.

Noch immer hört man Haus für Haus das Schluchzen,
Noch immer sind Wehklagen und Schrecken im Gedächtnis der Gassen.
Noch immer spüre ich Opferbereitschaft in meinen Adern,
Noch immer trägt die Brust der Freunde die Wunden von Blei und Seufzern.

Dein Schmerz und Leid, meine Liebe, oh müdes Land,
Wisse, dass jeder Teil von dir in meinen Wurzeln sitzt.
Auch wenn ich mich dem Schicksal ergebe, auch wenn ich Handschellen trage,
Um für dich zu sterben, habe ich nicht aufgegeben.

Noch immer ist der Fels von Alborz Zeuge der Klagen,
Noch immer sind Galgen und Strick in der Gestalt der Schatten,
Noch immer weht Kavehs Flagge auf dem Dach des Himmels,
Noch immer zeigt Arashs Pfeil die Richtung an.

Noch immer spüre ich Opferbereitschaft in meinen Adern,
Noch immer trägt die Brust der Freunde die Wunden von Blei und Seufzern.
Noch immer hört man Haus für Haus das Schluchzen,
Noch sind die Schurken nicht tot, man hört den Klang der Stiefel.