Текст и перевод песни Hayedeh - Afsaneyeh Hasti

Afsaneyeh Hasti

عشق اگه روز ازل در دل دیوانه نبود
تا ابد زیر فلک ناله ی مستانه نبود
نرگس ساقی اگه مستی صد جام نداشت
سر هر کوی و گذر این همه میخانه نبود
من و جام می و دل نقش تو در باده ناب
خلوتی بود که در آن ره بیگانه نبود
کاش آن تب که تو را سوخت مرا سوخته بود
به فدای تو مگه این دل دیوانه نبود
به فدای تو مگه این دل دیوانه نبود
تو چرا شمع شدی سوختی ای هستی من
آن زمانی که تو را سایه ی پروانه نبود
من جدا از تو نبودم بخدا در همه عمر
قبله گاه دل من جز تو در این خانه نبود
کاش آن تب که تو را سوخت مرا سوخته بود
به فدای تو مگه این دل دیوانه نبود
عشق اگه روز ازل در دل دیوانه نبود
تا ابد زیر فلک ناله ی مستانه نبود
نرگس ساقی اگه مستی صد جام نداشت
سر هر کوی و گذر این همه میخانه نبود
من و جام می و دل نقش تو در باده ناب
خلوتی بود که در آن ره بیگانه نبود
کاش آن تب که تو را سوخت مرا سوخته بود
به فدای تو مگه این دل دیوانه نبود
به فدای تو مگه این دل دیوانه نبود
تو چرا شمع شدی سوختی ای هستی من
آن زمانی که تو را سایه ی پروانه نبود
من جدا از تو نبودم بخدا در همه عمر
قبله گاه دل من جز تو در این خانه نبود
کاش آن تب که تو را سوخت مرا سوخته بود
به فدای تو مگه این دل دیوانه نبود
به فدای تو مگه این دل دیوانه نبود
به فدای تو مگه این دل دیوانه نبود

Afsaneyeh Hasti

Si l'amour n'avait pas existé dans le cœur d'un fou depuis toujours,
Il n'y aurait pas eu de gémissements d'ivresse sous le ciel pour toujours.
Si le narcisse du barman n'était pas ivre de cent coupes,
Il n'y aurait pas eu autant de tavernes à chaque coin de rue et dans chaque passage.
Moi, la coupe de vin et mon cœur, ton image dans le vin pur,
C'était une intimité où il n'y avait pas d'étranger.
Si seulement la fièvre qui t'a brûlé m'avait brûlé,
Je serais mort pour toi, sauf que ce cœur fou n'existe pas.
Je serais mort pour toi, sauf que ce cœur fou n'existe pas.
Pourquoi es-tu devenue une bougie et as-tu brûlé, ma raison d'être ?
À l'époque où tu n'avais pas l'ombre d'un papillon.
Je n'ai jamais été séparée de toi, par Dieu, de toute ma vie,
Le mihrab de mon cœur n'était que toi dans cette maison.
Si seulement la fièvre qui t'a brûlé m'avait brûlé,
Je serais mort pour toi, sauf que ce cœur fou n'existe pas.
Si l'amour n'avait pas existé dans le cœur d'un fou depuis toujours,
Il n'y aurait pas eu de gémissements d'ivresse sous le ciel pour toujours.
Si le narcisse du barman n'était pas ivre de cent coupes,
Il n'y aurait pas eu autant de tavernes à chaque coin de rue et dans chaque passage.
Moi, la coupe de vin et mon cœur, ton image dans le vin pur,
C'était une intimité où il n'y avait pas d'étranger.
Si seulement la fièvre qui t'a brûlé m'avait brûlé,
Je serais mort pour toi, sauf que ce cœur fou n'existe pas.
Je serais mort pour toi, sauf que ce cœur fou n'existe pas.
Pourquoi es-tu devenue une bougie et as-tu brûlé, ma raison d'être ?
À l'époque où tu n'avais pas l'ombre d'un papillon.
Je n'ai jamais été séparée de toi, par Dieu, de toute ma vie,
Le mihrab de mon cœur n'était que toi dans cette maison.
Si seulement la fièvre qui t'a brûlé m'avait brûlé,
Je serais mort pour toi, sauf que ce cœur fou n'existe pas.
Je serais mort pour toi, sauf que ce cœur fou n'existe pas.
Je serais mort pour toi, sauf que ce cœur fou n'existe pas.