Текст и перевод песни Hayki, Saian SS, Sürveyan, Onur Uğur & Karaçalı - Sampiyon

Sampiyon

Artık bir şampiyonuz gurur duy!
Bu nam, bu yurda yakıştı ha?
Yılda bin çocuk can aldık, hepsi işçi-emekçi
Hayat pahalı, insan ucuz! Kaza dedik alıştık ha?
Dünya ile yarıştayız, avrupa da birinci!
Haklı sevincimiz, ana kucağına taş bıraktık,
Her üç çocuktan ikisini öldürüp aç bıraktık
Saydım; Elli milyon insan pençesinde sefaleti,
Uygarlık oldu ismi, cinayetin
Devam mı şair?
Sahi kaç çocuğumuz evsiz?
Kaçı ıslah evlerinde cinsel istismara sessiz?
Kaçı adalet zoruyla 26 kere razı kaldı?
Taciz ve tecavüzde tüm dünyadan alkış aldık!
Ne eğitim, ne sağlık hizmeti bak!
Bizi şu Avrupa'yla yarıştıran rüşvet illeti!
Ben de dinledim yıllardır aynı dırdırı,
Sorunca yolsuz bulduk yolda,
Yüz kişiden kırkını
Para, baskı, dava, töre hepsi aynı kabus
Öldü ana, bacı, çocuk, bebek, temizlendi namus!
Algı, gözlem, çözüm
Peki, bunlarda ne ki?
Konu kadına şiddet ise: O zaman Dünya'da tekiz
Adalet bir kuştu ve mahkum olup uçtu
Hırsa teslim olup düştük
Üstümüzden geçti kuşku
Okur-Yazar, çizer birer potansiyel suçlu
Söyle! Aydınlık bir düş mü?
Bir de insan hakkı hiç mi kalpleriniz taş mı nedir?
Kestiğiniz baş mı?
Çektiğimiz der mi nedir?
Verdiğiniz ders mi?
Bir ülke on bin terör zanlısıyla yaşar mı?
İnsan; Kadın, çocuk demez kin savurup saçar mı?
Neden? Bir anne bağırıyordu Neden?
Öfkezi kan kırmızı, her bedduaya bedel,
Vurulmuş başından kavgası, Nasıl yanmasın?
Karayağız bir at öldü, aldı kaldı; Ethem! Sorma!
Bir sokakta yol kestiler zorla,
Halkı için koşan bir çocuğu darp ettiler sonra
Sorma!
Belki bir hayali vardı, rengi; masmavi,
Tekrar ölür müsün desen KORKMAZ Ali İSmail
Bir cana göz dikip ecel kılığa girdiler vakit;
Kör gece, bir kara yolda üstüne sürdüler
Yere düştüğünde yumruğu sıkık
Ve çatıktı kaşı 20 idi yaşı, Mehmet AYVALITAŞ'ın!
Haziran üçtü, düşlediği barıştı
İstediği hürriyet, bu da; işlediği bir suçtu
Senin bilmediğin; Bu can benim demez verirdi
Abdullah mertti, çünkü Abdullah CÖMERT'ti

Champion

We are now a champion, be proud!
Does this name suit this country, huh?
Every year, a thousand children die working, they are workers and laborers
Life is expensive, humans are cheap! We got used to die on the road, we called it a casualty
We are competing with the world, we are number one in Europe!
Our joy is justified, we left a stone in the lap of a mother,
We killed and starved two out of three children
I counted; fifty million people in the grip of misery,
Civilization became its name, of murder
Shall we continue, poet?
Tell me, how many of our children are homeless?
How many are silent about sexual abuse in juvenile detention centers?
How many were forced to consent 26 times by the justice system?
We have received applause from all over the world for harassment and rape!
No education, no health service look!
This bribery disease that makes us compete with Europe
I have also listened to the same nagging for years,
When I asked, we found corruption on the road,
Forty out of a hundred
Money, pressure, lawsuits, customs are all the same nightmare
Mother, sister, child, baby died, honor cleaned!
Perception, observation, solution
Well, what's that?
If the subject is violence against women: Then we are the only ones in the world
Justice was a bird and became a prisoner and flew away
We surrendered to ambition and fell
Doubt has passed over us
Readers, writers, and artists are all potential criminals
Tell me! A bright dream?
And what is human rights, are your hearts stone?
Is it the head you cut?
Is it the pain we suffered?
Is it the lesson you gave?
Can a country live with ten thousand terrorist suspects?
Does a person; not say woman, child, sow hatred and scatter?
Why? A mother was crying Why?
His anger is blood red, worth every curse,
His head is shot, his struggle, How can it not burn?
A dark-skinned horse died, he took up arms; Ethem! Ask him!
They blocked the road in a street, forcibly,
They then beat up a child who was running for his people
Ask him!
Maybe he had a dream, a color; blue,
Would you die again if I said Don't be afraid Ali İsmail
They set out on time, setting their sights on a life;
Blind night, on a dark road, they drove over him
His fist was clenched as he fell to the ground
And his brow was furrowed, he was 20 years old, Mehmet AYVALITAŞ!
It was the third of June, his dream was peace
What he wanted was freedom, but that was a crime he committed
You don't know; He wouldn't say this life is mine
Abdullah was brave, because Abdullah was GENEROUS