Текст и перевод песни Hector - Olen hautausmaa

Olen hautausmaa

Nyt siitä vuosia jo on, kun itkin kuutamoon
Kuu on miehitetty, itsekin mä muuta oon.
Mä olen karvainen mies, mä olen hautausmaa.
Mä oon siipirikko, kuljen taaksepäin.
Mä olen menevä mies, mä olen historiaa.
Mä oon siipirikko laput silmilläin.
Mä olen kasvoton mies, mä pelkään paljastajaa.

Doobi-doodi-doodi wou wou wou!

Se kuusikymmenluvun alku oli rautainen,
Vaikka tyttö oli rinnoiltansa lautainen.
Niin siitä sanottiin, Elvistä janottiin,
Ja niin limbon suuren ali kuljettiin.
Mun sormi ihoa sai ja vähän isommat nai.
Ja niin aivot maailmalta suljettiin,
Ja sitten minäkin sain, nyt koko maailmaa nain.

Doobi-doodi-doodi wou wou wou!

Nyt aika pysähtynyt on, ja katson kuutamoon.
Kaikki seisoo, nyt mä miehen kylkiluuta oon.
Mä olen loputon yö, mä olen kirjallisuus.
Mä oon Jeesus-lapsi ilman Mariaa.
Mä olen aikojen työ, mä olen Raamattu uus.
Laulan yöhön kuutta uutta aariaa.
En pelkää historiaa, mä olen hautausmaa.

Doobi-doodi-doodi wou wou wou woo!

Я - кладбище

Прошли уж годы с тех пор, как я плакал при луне.
Луну освоили, да и я уже не тот.
Я – волосатый мужчина, я – кладбище.
Я – с подбитым крылом, иду назад.
Я – бывалый мужчина, я – история.
Я – с подбитым крылом и с закрытыми глазами.
Я – мужчина без лица, боюсь разоблачителя.

Дуби-дуби-дуби ву ву ву!

Начало шестидесятых было железным,
Хоть и девушка была плоскогрудой.
Так про это говорили, по Элвису сохли,
И под лимбо низко проходили.
Мой палец кожи касался и кое-что побольше получал.
И так от мира мозги закрывали,
И вот и я получил, теперь весь мир повидал.

Дуби-дуби-дуби ву ву ву!

Время остановилось, и я смотрю на луну.
Всё застыло, теперь я – ребро мужчины.
Я – бесконечная ночь, я – литература.
Я – младенец Иисус без Марии.
Я – труд веков, я – Новый Завет.
Пою в ночи шесть новых арий.
Не боюсь истории, я – кладбище.

Дуби-дуби-дуби ву ву ву!