Текст и перевод песни Hector - Seinästä Seinään

Seinästä Seinään

Kaikki ovet kiinni ja vuoteessa makuulla.
Täällä olen turvassa maailmalta takuulla.
Tavoittelen puoliksi juotua lasia,
Vahingossa aukeaa vanha soittorasia...

Kuuntelen taas lapsuuttani, liikuttelen huuliani
Naapurit vois luulla mitä vain, jos ne sais kuulla,
Että pimeässä yksin tanssin valssia seinästä seinään!

Sinä katsot peiliin - siis oven ulkopuolella.
Menet suihkuun lämpöiseen, peset paikat huolella.
Kampaat hiukset ja kuuntelet Vegan Suzannea.
Lakanoissa kierit kun luet Tabermannia.

Kuuntelen sun sydäntäsi - missä pidät käsiäsi.
Naapurit vois luulla mitä vain, jos ne sais kuulla,
Että pimeässä yksin hakkaan päätäni taas sinun seinään!

Sinä ja minä ja seinät - varjot ja lakanat...
Koskettaa ei koskaan voi toisiansa nämä pakanat.
Tulet ja menet - en tiedä aiotko jäädäkään.
Toivon, vaan en pyydä - en tiedä missä kuljen itsekään...
Arveksiko ihollesi jään...?

Alkaa olla ilta - saan aikaan pari riviä.
Ensin tulee kehto ja siihen sataa kiviä.
Ulkonakin tuulee ja vesi tulee kovana.
Ikkunaan se soittaa, sen kuulen bossanovana...
Kuunteletko sydäntäni - täällä sykkii elämäni.
Naapurit vois luulla mitä vain, jos ne sais kuulla,
Että pimeässä yksin tanssin bossanovaa seinästä seinään!

Sinä ja minä ja seinät - varjot ja lakanat...
Koskettaa ei koskaan voi toisiansa nämä pakanat.
Tulet ja menet - en tiedä aiotko jäädäkään.
Toivon, vaan en pyydä - en tiedä missä kuljen itsekään...
Arveksi vain ihollesi jään.

От стены до стены

Все двери закрыты, и я лежу в постели.
Здесь я точно в безопасности от всего мира.
Тянусь к недопитому стакану,
И случайно открывается старая музыкальная шкатулка...

Снова слушаю звуки детства, шевелю губами,
Соседи могли бы подумать что угодно, если бы услышали,
Как я в темноте танцую вальс от стены до стены!

Ты смотришь в зеркало - значит, ты по ту сторону.
Идешь в теплый душ, тщательно моешься.
Расчесываешь волосы и слушаешь Сюзанну Вега.
Крутишься в простынях, читая Таберманна.

Я слушаю твое сердце - где ты держишь свои руки?
Соседи могли бы подумать что угодно, если бы услышали,
Как я в темноте снова бьюсь головой о твою стену!

Ты и я, и стены - тени и простыни...
Эти стены никогда не смогут коснуться друг друга.
Ты приходишь и уходишь - я не знаю, останешься ли ты.
Я надеюсь, но не прошу - я сам не знаю, куда иду...
Останусь ли я шрамом на твоей коже...?

Вечереет - я пишу пару строк.
Сначала появляется колыбель, а затем на нее сыпятся камни.
На улице тоже ветер и дождь льет как из ведра.
Он стучит в окно, я слышу его как боссанову...
Ты слышишь мое сердце - здесь бьется моя жизнь.
Соседи могли бы подумать что угодно, если бы услышали,
Как я в темноте танцую боссанову от стены до стены!

Ты и я, и стены - тени и простыни...
Эти стены никогда не смогут коснуться друг друга.
Ты приходишь и уходишь - я не знаю, останешься ли ты.
Я надеюсь, но не прошу - я сам не знаю, куда иду...
Я останусь лишь шрамом на твоей коже.