Chandi Ke Chand Tukdon Ke Liye - Hemant Kumar перевод на немецкий

Chandi Ke Chand Tukdon Ke Liye

بگو بینم با خودت چند چندی؟
بیست و چند رو رَد کردی؟
رَد کردی یا نه؟
سالمی شهروندی؟
بگو صادقی یا هفت خطی؟

از هرکی هست کندی

تو سر از مرگ هست ترسی
آزاد که نیستی بگو در بندی یا در زنجیر؟
هان؟
بگو چطوری -َن آدم های دور و ورت
گرگ و دله، کَره می گیرن از اَن شون بخورن یا نه؟
خوردنی -َن
مرغ و بره؟
من که، از خودم نه نیست خبرم
هرچی گُل میزنم حس می کنم ده هیچ عقبم
سم ریخت قلمم
هر قدمم داره میشه سنگین تر از قبل
از بدنم جدا شدم چند باری
انگاری قمرم
دور زمین زدم چرخ
آه ه ه
نه نمیره دیده رو هم
سکوت من رو کَر میکنه
درست مثل جیغ اونم
بزرگ شدم بیشتر شد تیره روحم
تیغ ، تیز ، کینه ، سینه ، میشکافه میشه تیشه به ریشهٔ عقل
بگو راست کدومه؟
زندگی روزمَره
کیلیشه ی مرگ
زمان خونم شد...
زمان خونم شد...
زمان خونم شد...
لحظه وطنم

بگو تو کجایی باهام حرف بزن فقط
بگو تو جهنمی هنوز

تو به امید بهشت
یا تو بهشت نشستی با ترس جهنم
بگو اهلِ دنیای واقعی هستی
یا عاشقی مستی
تو جاده می رقصی، مردی پی زن رویاهات
یا نری سیخ کردی پی ماده میگردی؟
بگو اصلا آدمی؟
تو سر داری باوری؟
(با خودت چند چندی؟)
(بیست و چند و رَد کردی یا نه؟)

Für ein paar Silberstücke

Sag mir, wo stehst du mit dir selbst?
Hast du die Zwanzig überschritten?
Hast du sie überschritten oder nicht?
Bist du gesund, eine Bürgerin?
Sag, bist du ehrlich oder gerissen?

Von jedem hast du dich losgerissen.

Hast du Angst vor dem Tod im Kopf?
Frei bist du nicht, sag, bist du gefangen oder in Ketten?
Häh?
Sag, wie sind die Leute um dich herum?
Wölfe und Schakale, gewinnen sie Butter aus ihrem Mist, um sie zu essen, oder nicht?
Sind sie essbar?
Huhn und Lamm?
Ich, ich weiß nichts von mir selbst.
Jedes Tor, das ich schieße, fühlt sich an, als läge ich zehn zu null zurück.
Mein Stift vergoss Gift.
Jeder meiner Schritte wird schwerer als zuvor.
Ich habe mich ein paar Mal von meinem Körper getrennt.
Als wäre ich der Mond.
Ich kreiste um die Erde.
Ahhhh
Nein, meine Augen schließen sich nicht.
Die Stille macht mich taub.
Genau wie jener Schrei auch.
Ich wurde älter, meine Seele wurde dunkler.
Klinge, scharf, Groll, Brust, spaltet, wird zur Axt an der Wurzel des Verstandes.
Sag, was ist die Wahrheit?
Das alltägliche Leben.
Das Klischee des Todes.
Zeit wurde mein Blut...
Zeit wurde mein Blut...
Zeit wurde mein Blut...
Der Augenblick meine Heimat.

Sag, wo bist du, sprich einfach mit mir.
Sag, bist du noch in der Hölle?

Du in der Hoffnung auf den Himmel?
Oder sitzt du im Himmel mit der Angst vor der Hölle?
Sag, gehörst du zur realen Welt?
Oder bist du eine verliebte Trunkene?
Tanzt du auf der Straße? Oder bist du ein Mann auf der Suche nach der Frau deiner Träume?
Oder bist du ein Mann, erregt, auf der Suche nach einem Weibchen?
Sag, bist du überhaupt ein Mensch?
Hast du einen Glauben im Kopf?
(Wo stehst du mit dir selbst?)
(Hast du die Zwanzig überschritten oder nicht?)