Текст и перевод песни Henk Westbroek - Ik Mis Je

Ik Mis Je

Het was volstrekt geen domme jongen
En al helemaal geen chagrijn
Al vond hij elke loonsverhoging
Altijd nog een paar maten te klein
Het was gewoon een prima kerel
Voor hem was iedereen gelijk
Al vond hij wel dat echte Duitsers
Onmiddellijk een plaats verdienden in het hemelrijk
Dat zou ik rustig kunnen zeggen
Maar niet straks, niet straks: Niet boven het graf!
Dat zou ik rustig mogen zeggen

Ik zeg dat ik zielsveel van hem hield
En hem nu al hartstochtelijk mis
Ik zeg dat ik er geen woorden voor heb
En hem nu al hartstochtelijk mis!

Dat zag je aan zijn eigenwijze loop
Maar hij lachte vaak in stilte
Liep met zijn gevoel voor humor niet zo graag te koop
Het was een oprechte jongen
Nam nooit een blad voor zijn mond
Dat hij nooit een mening had
Kwam omdat hij er gewoon de woorden niet voor vond
Dat zou ik rustig kunnen zeggen
Maar niet straks, niet straks: Niet boven het graf!
Dat zou ik rustig kunnen zeggen

Ik zeg dat ik zielsveel van hem hield
En hem nu al hartstochtelijk mis!
Ik zeg dat ik er geen woorden voor heb
En hem nu al hartstochtelijk mis!

We zouden allemaal nog veel van hem hebben kunnen leren
Dat hebben we ook allemaal veel van hem gedaan
Daarom is het nu zo moeilijk te bevatten
Dat hij veel en veel te vroeg van ons is heengegaan

Ik zeg dat ik zielsveel van hem hield
En hem nu al hartstochtelijk mis!
Ik zeg dat ik er geen woorden voor heb
En hem nu al hartstochtelijk mis

Я скучаю по тебе

Он был совсем не глупым парнем,
И уж точно не брюзгой,
Хотя любую прибавку к зарплате
Считал слишком маленькой.
Он был просто отличным мужиком,
Для него все были равны,
Хотя он считал, что настоящие немцы
Заслуживают немедленного места в царствии небесном.
Я мог бы спокойно это сказать,
Но не сейчас, не сейчас: Не над могилой!
Я мог бы спокойно это сказать.

Я говорю, что я безумно любил его,
И уже страстно скучаю.
Я говорю, что у меня нет слов,
И уже страстно скучаю!

Это было видно по его своеобразной походке,
Но он часто смеялся про себя.
Не любил афишировать свое чувство юмора.
Он был искренним парнем,
Всегда говорил, что думал,
То, что у него никогда не было своего мнения,
Было лишь потому, что он просто не находил слов.
Я мог бы спокойно это сказать,
Но не сейчас, не сейчас: Не над могилой!
Я мог бы спокойно это сказать.

Я говорю, что я безумно любил его,
И уже страстно скучаю!
Я говорю, что у меня нет слов,
И уже страстно скучаю!

Мы все могли бы еще многому у него научиться.
Многому мы у него и научились.
Поэтому сейчас так трудно осознать,
Что он слишком рано ушел от нас.

Я говорю, что я безумно любил его,
И уже страстно скучаю!
Я говорю, что у меня нет слов,
И уже страстно скучаю.