Текст и перевод песни Henny Vrienten - Gitaar

Gitaar

Ze stond naar mij te lonken,
Te blinken achter glas.
Met ronde vorm te pronken,
'Kwist wie ze was.

Ze lokte me naar binnen,
Daar stond ze in een rij.
Ik zei om te beginnen,
Ben jij van mij.

Gitaar, ze was mijn eerste gitaar.

Ik leerde op haar spelen,
We speelden dag en nacht.
Begon ik haar te strelen,
Dan zong ze zacht.

We waren altijd samen,
Je zag ons overal.
En waar we binnen kwamen,
Daar was het bal.

Gitaar, ze was mijn eerste gitaar.

Maar toen is ze verdwenen,
'T was in een vol café.
'K had even niet gekeken,
En men nam haar mee.

Het is nu lang geleden,
Maar ik denk nog steeds aan haar.
Ik kan haar niet vergeten,
'T was mijn gitaar.

Gitaar, mijn allereerste gitaar.

Guitar

She stood there beckoning me,
Gleaming behind glass.
With a rounded shape to show off,
I knew who she was.

She lured me inside,
There she stood in a row.
I said to start over,
Are you mine.

Guitar, she was my first guitar.

I learned to play on her,
We played day and night.
I began to caress her,
Then she sang softly.

We were always together,
You saw us everywhere.
And wherever we entered,
There was the ball.

Guitar, she was my first guitar.

But then she disappeared,
It was in a crowded café.
I hadn't looked for a moment,
And people took her away.

It's been a long time now,
But I still think of her.
I can't forget her,
She was my guitar.

Guitar, my very first guitar.