Whistling Away the Dark - Henry Mancini and His Orchestra перевод на немецкий

Whistling Away the Dark

مایل ها زمین پیش روی ما هست
و میمیریم با هر قدمی که برمیداریم
میمیریم با هر نفسی که میکشیم
و من در صف ایستاده ام
پشت یک غریبه تنها چیزیه که میبینم
اون در جلوی من فقط چند فیت فاصله داره
بعضی وقتا به چپ و راست نگا میکنم
اما من در صف هستم
دیگه هیچکس به آسمان نگا نمیکنه
چون ممکنه اشک چشماتو بگیره
و بهشت گریه کردن رو ممنوع کرده
وقتی در صف ایستاده ایم
و نزدیک این زمان در هر سال
صف به سمت اسکله اقیانوس میره
و مستقیم به سمت دریا
و بعد ما به خواب فرو میریم
و همونطور که ما به انتهای خشکی نزدیک میشیم
و قبرهای اقیانوسی ما کمی اونطرف از ساحله
من از خودم میپرسم "چرا در صف ایستادم"
و بعد از گوشه چشمام
من یک سفینه فضایی میبینم
و میشنوم نجوایی در سرم:
من رو دنبال کن به جای (صف)
من رو دنبال کن بجاش
من رو دنبال کن بجاش
منو دنبال کن
سپس نشانه های جنگ شروع میشه
درون وجودم با همتای خودم
و راهپیمایان بی احساس شروع به
خواندن این عبارت میکنن:"این صف تنها راهه"
و بعد شروع میکنم به ادامه مسیر خودم در ساحل
چشمام به انتهای خشکی خیره میشه
و باز هم صدای درون سرم میگه
من رو دنبال کن بجاش
من رو در عوض دنبال کن
منو دنبال کن
من رو به بالا بکش ، درهارو مهر و موم کن
من دیگ نمیخوام اینجا رژه برم
من فهمیدم که این صف " مرده"
پس من در عوض تو رو دنبال خواهم کرد
پس تو بعدش منو برمیگردونی به جای اصلیم
پس شاید یک روز دیگه رو شروع کنم
و یکباره دیگ خواهم بود
در یک رژه به سمت دریا

Die Dunkelheit wegpfeifen

Meilenweit liegt das Land vor uns
Und wir sterben mit jedem Schritt, den wir tun
Sterben mit jedem Atemzug, den wir nehmen
Und ich stehe in der Schlange
Der Rücken eines Fremden ist alles, was ich sehe
Er ist nur wenige Fuß vor mir
Manchmal schaue ich nach links und rechts
Aber ich stehe in der Schlange
Niemand blickt mehr zum Himmel auf
Denn es könnte dir die Augen mit Tränen füllen
Und der Himmel hat das Weinen verboten
Wenn wir in der Schlange stehen
Und um diese Zeit jedes Jahr
Bewegt sich die Schlange zum Ozeanpier
Und direkt ins Meer hinein
Und dann schlafen wir ein
Und während wir uns dem Ende des Landes nähern
Und unsere ozeanischen Gräber liegen knapp vor der Küste
Frage ich mich: „Warum stehe ich in der Schlange?“
Und dann, aus meinen Augenwinkeln,
Sehe ich ein Raumschiff
Und höre ein Flüstern in meinem Kopf:
Folge stattdessen mir
Folge stattdessen mir
Folge stattdessen mir
Folge mir
Dann beginnt der Kampf
In mir, mit meinesgleichen
Und die emotionslosen Marschierer beginnen
Diesen Satz zu skandieren: „Diese Schlange ist der einzige Weg“
Und dann setze ich meinen Weg am Ufer fort
Meine Augen starren auf das Ende des Landes
Und wieder sagt die Stimme in meinem Kopf
Folge stattdessen mir
Folge stattdessen mir
Folge mir
Zieh mich hoch, versiegle die Türen
Ich will hier nicht mehr marschieren
Ich habe erkannt, dass diese Schlange „tot“ ist
Also werde ich stattdessen dir folgen
Dann wirst du mich zurück an meinen Platz bringen
Damit ich vielleicht einen anderen Tag beginnen kann
Und wieder einmal werde ich sein
In einem Marsch zum Meer