Текст и перевод песни Hera - Talað Við Gluggann

Talað Við Gluggann

Ég hef staðið við gluggann, heyrt hann tala
Um komandi harðæri, nístandi él.
Aldrei fyrr séð hann svo hryggan stara.
Þegar þú kvaddir hvað ég skildi hann vel.

Sumarið er farið, það fraus í hylnum.
Eins og hvítt lín kom fyrsti snjórinn í nótt.
Þrestirnir dansa á ísuðum línum
En hér inni er allt stillt og rótt.

Eldurinn í arninum með seiðandi skugga,
Spyr mig: Hvar er hún í nótt
Sem var vön að halda um höfuð þitt og rugga
þér blítt þar til allt var hljótt?
Og ég get ekki,
Og ég get ekki,
Og ég get ekki,
Og ég get ekki,
Og ég get ekki,
Svarað því.

Ég hef staðið við gluggann, heyrt hann tala,
Spurt hef ég hann: Sér hann þig þar sem þú ferð?
Þakinn rósum, kaldur - vill ekki svara
Hvort ást til mín í hjartanu þú berð.

Ég hef staðið við gluggann, séð hann stara
á norðanvindinn, út í fjúkinu leika sér.
Stundum heyri ég hlátur, í gólffjölum marra,
Hjartað tekur kipp en það er ekkert hér.

Eldurinn í arninum með seiðandi skugga,
Spyr mig: Hvar er hún í nótt
Sem var vön að halda um höfuð þitt og rugga
þér blítt þar til allt var hljótt?
Og ég get ekki,
Og ég get ekki,
Og ég get ekki,
Og ég get ekki,
Og ég get ekki,
Svarað því.

Parlant à la fenêtre

J'ai été debout à la fenêtre, l'entendant parler
De la dure épreuve à venir, d'un blizzard approchant.
Je ne l'avais jamais vu si triste et mélancolique.
Quand tu es parti, j'ai compris ce qu'il ressentait.

L'été est parti, il a gelé dans la vallée.
Comme une ligne blanche, la première neige est tombée cette nuit.
Les grives dansent sur les lignes glacées
Mais ici, tout est calme et silencieux.

Le feu dans le foyer, avec son ombre hypnotique,
Me demande: Où est-elle cette nuit?
Qui avait l'habitude de tenir ta tête et de la bercer
Gentillement, jusqu'à ce que tout devienne silencieux ?
Et je ne peux pas,
Et je ne peux pas,
Et je ne peux pas,
Et je ne peux pas,
Et je ne peux pas,
Y répondre.

J'ai été debout à la fenêtre, l'entendant parler,
Je lui ai demandé: Te voit-il là où tu vas?
Couvert de roses, froid - il ne veut pas répondre
Si tu portes de l'amour pour moi dans ton cœur.

J'ai été debout à la fenêtre, l'ai vu fixer
Le vent du nord, dans le tourbillon qui s'amuse.
Parfois, j'entends un rire, dans les planchers qui grincent,
Mon cœur se contracte, mais il n'y a rien ici.

Le feu dans le foyer, avec son ombre hypnotique,
Me demande: Où est-elle cette nuit?
Qui avait l'habitude de tenir ta tête et de la bercer
Gentillement, jusqu'à ce que tout devienne silencieux ?
Et je ne peux pas,
Et je ne peux pas,
Et je ne peux pas,
Et je ne peux pas,
Et je ne peux pas,
Y répondre.