Текст и перевод песни Herman Van Veen - De Man Die Zelfmoord Wilde Plegen

Er was een man die dolgraag zelfmoord wilde plegen.
Waarom precies, dat was hem zelf niet goed bekend.
Hij had die drang bij zijn geboorte meegekregen,
Zoals een ander taalgevoel of zangtalent.
En in de lente had-ie enkel het verlangen,
Om zich alleen met groene takken op te hangen.
Dat is een tamelijk bescheiden wens, nietwaar?
Een mens zijn lust dat is zijn leven, zeg ik maar.
Alleen hij kon het niet meteen, al niet als jongen,
Toen hij na schooltijd dikwijls aan de spoordijk zat.
Och, hij was ziels en zielsgraag voor een trein gesprongen,
Om te vergeten, hij wist niet nauwkeurig wat.
Hij wou zijn vader en zijn moeder niet verdrieten,
En daarom liet ie de gedachte steeds weer schieten.
Want een geweten is iets moois, maar als je 't hebt,
Dan ben je wel ontzettend zwaar gehandicapt.
Hij nam zich voor z'n ouders sterven af te wachten,
En had geluk, ze werden geen van beiden oud.
Maar zie het leven wordt bepaald door vreemde krachten,
En in de tussentijd was hij gewoon getrouwd.
Hij had een uitgebreide voorraad slaaptabletten,
Die hij vaak telde als de schemering aan kwam zetten.
Och, hij kon makkelijk bereiken wat hij wou:
Hij deed het niet, hij had een brave vrouw.
En toen die eindelijk gestorven was na jaren,
Zag hij de kans tot zijn verdriet nog steeds niet schoon,
Om zelf die lang verbeide haven in te varen:
Hij was de vader van een dochter en een zoon.
Maar zijn geduld begon zo langzaamaan te slinken.
Hij was nu vastbesloten zich te verdrinken
En had de plek al uitgezocht, 't was bij de brug.
Hij dacht: hier doe ik het, en God, maak 't toch vlug.
Het duurde lang voordat hij klaar was met zijn taken,
Maar toen hij voor zijn kinderen nauwelijks meer bestond,
Ging hij er op een avond blij een eind aan maken.
En bij die brug vond hij toen een zieke hond.
Hij had het dier het liefst ter plekke willen wurgen.
Maar nee, hij bleef er tot zijn laatste snik voor zorgen,
En gaf toen eigenlijk met tegenzin geest.
Hij dacht: wat gaan ze met hem doen, het stomme beest.
Er was een man die dolgraag zelfmoord wilde plegen,
Waarom dat wist hij niet, al zijn er redenen zat te geven.
Ik weet er zo al uit mijn hoofd een stuk of negen,
Al heb ik zelf die aandrang nooit zo sterk gehad.
Ach, om iets waar te maken van zijn liefste dromen,
Had ieder ander het vast niet zo nauw genomen.
Maar hoe dan ook, dat heeft die man dus wel gedaan:
Hij is gewoon als ieder ander doodgegaan.

Был человек, который умирал, чтобы убить себя.
Почему, это не было хорошо известно ему самому.
Он родился с таким желанием.
Как другой язык или певческий талант.
А весной у него было только желание,
Чтобы висеть только с зелеными ветвями.
Это довольно скромное желание, не так ли?
Похоть человека-это его жизнь, я просто говорю.
Только он не мог сделать это сразу, даже когда был мальчишкой,
Когда проводил много времени на трассе после школы.
О, у него был сердечный прыжок перед поездом,
Чтобы забыть, он не знал точно, что.
Он не хотел огорчать своего отца и мать,
И поэтому он продолжал позволять мыслям проходить снова и снова.
Потому что совесть-это прекрасная вещь, но если она у тебя есть,
Ты, должно быть, невероятно слаба.
Он взял на себя ожидание смерти своих родителей,
И, к счастью, ни один из них не постарел.
Но видишь ли, жизнь определяется странными силами,
А пока он только что был женат.
У него был большой запас снотворного,
Который он часто считал, когда наступали сумерки.
О, он мог легко достичь того, чего хотел.
Он не делал этого, у него была хорошая жена.
И когда он, наконец, умер спустя годы,
Он все еще не видел возможности очистить свое горе,
Плыть в эту далекую гавань:
Он был отцом дочери и сына.
Но его терпение начало медленно угасать.
Теперь он решил утопиться.
И уже выбрала место, оно было у моста.
Он подумал: "Вот где я это делаю, и Боже, сделай это быстро".
Ему потребовалось много времени, чтобы закончить свои обязанности.
Но когда он едва существовал для своих детей,
Однажды ночью он собирался счастливо покончить с этим.
И на том мосту он нашел больного пса.
Он бы предпочел задушить животное на месте.
Но нет, он заботился об этом до последнего вздоха,
А потом, по сути, неохотно сдался.
Он подумал: "что они с ним сделают, глупое чудовище?"
Был человек, который умирал, чтобы убить себя.
Почему он не знал об этом, хотя для этого были причины?
У меня в голове их около девяти.
Хотя я сам никогда не испытывал такого желания.
Ах, чтобы воплотить в жизнь его самые сокровенные мечты.
Я уверен, что все остальные не воспринимали бы это так серьезно.
Но в любом случае, этот человек сделал это.:
Он просто умер, как и все остальные.