Текст и перевод песни Herman Van Veen - Een Vriend Zien Huilen (Voir Un Ami Pleurer)

Een Vriend Zien Huilen (Voir Un Ami Pleurer)

Natuurlijk wordt alom gestredenen zwijgt voor velen de muziek,
De tederheid is overleden
En de illusies zijn doodziek.
Natuurlijk laat zich alles kopen
Voor wie er maar het meeste biedt
En worden bloemen stukgelopen
Maar een vriend zien huilen... kan ik niet.

Natuurlijk hebben wij verloren
En wacht de dood ons aan het eind,
Met onze schouders ver naar voren
Staan wij nog amper overeind.
Natuurlijk zijn we vaak bedrogen
En liggen vogels in het riet
Die voor het laatst hebben gevlogen
Maar een vriend zien huilen... kan ik niet.

Worden er steden stukgesmeten
Door kinderen van vijftig jaar
Dan wordt het leed weer gauw vergeten
Voor nieuw verdriet of nieuw gevaar.
En de stations vol met verdwaalden,
Al te ver heen voor elk verdriet,
Geen enk'le waarheid die het haalde,
Maar een vriend zien huilen... kan ik niet.

Natuurlijk spiegels zijn integer:
Geen moed genoeg om jood te zijn,
Niet elegant genoeg voor neger,
Geen licht, alleen maar valse schijn.
In eigen kilheid zo gevangen
Dat men voor liefde zich verschuilt,
Zo aan het eind van elk verlangen,
Maar dan een vriend te zien... die huilt.

Видеть, как плачет друг (Voir Un Ami Pleurer)

Конечно, повсюду идет борьба, и для многих музыка молчит,
Нежность умерла,
А иллюзии смертельно больны.
Конечно, всё можно купить,
Тому, кто больше предложит,
И цветы растоптаны,
Но видеть, как плачет друг... я не могу.

Конечно, мы проиграли,
И смерть ждёт нас в конце,
С сутулыми плечами
Мы едва стоим на ногах.
Конечно, нас часто обманывали,
И в камышах лежат птицы,
Которые совершили свой последний полёт,
Но видеть, как плачет друг... я не могу.

Разрушают города
Дети пятидесяти лет,
И горе быстро забывается
Перед новым горем или новой опасностью.
И вокзалы полны потерянных,
Слишком далеко зашедших для любой печали,
Ни одна истина не восторжествовала,
Но видеть, как плачет друг... я не могу.

Конечно, зеркала беспристрастны:
Не хватает мужества быть евреем,
Недостаточно элегантности для негра,
Нет света, только ложный блеск.
В собственной холодности так замкнуты,
Что от любви скрываются,
Так, в конце каждого желания,
Но видеть друга... который плачет.