Текст и перевод песни Herman Van Veen - Kind

Kind

Ik viel in een gat van zesduizend zielen
En stond verbaasd op het sombere plein
Verlicht door de supermarkt van Dirkjan Visser
Die op school al steeds de sterkste wou zijn
Nu schrijft hij zijn naam in neon
Eindelijk zonder fouten
Op de gevel van de ouwe bakkerij
Waar je zomers zo fijn kon spelen
Het rook er naar meel
Maar die geur is verdwenen
Er gaat alleen maar af en er komt niets bij
Kind aan huis
Ik was hier kind aan huis
Het lijkt zo lang geleden
Maar eens was ik hier thuis
Onder de beuken is nu een parkeerplaats
Het valt me mee dat ze de bomen lieten staan
Ook al lijken ze kleiner en kaler dan vroeger
De vooruitgang heeft ze geen goed gedaan
Tot diep in het bos staan borden
Hinderlijk te wijzen
Volg de pijlen naar de kinderboerderij
Waar de paarden staan te dromen
Van ver voor de ploeg
Toen het land nog van hen was
Er is meer vrije tijd maar niemand is vrij
Vroeger liep hier alles vijftien jaar achter
Nu loopt zelfs de kerkklok vijf minuten voor
En niemand heeft zin om hem terug te draaien
Ook al gaat het dorp eronderdoor
Wriemelende mensenmassa's
Die als muizen in hun eigen kooi zijn verdwaald
Op hol geslagen op weg naar morgen
We draven maar door
Met een hekel aan bochten
Maken wij van elke rivier een kanaal

Child

I fell into a pit of six thousand souls
And stood in awe on the gloomy square
Illuminated by Dirkjan Visser's supermarket
Who always wanted to be the strongest in school
Now he writes his name in neon
Finally without mistakes
On the facade of the old bakery
Where you used to play so happily in the summer
It smelled like flour
But that smell is gone
There's only going away and nothing coming in
Child of the house
I was a child of the house here
It seems so long ago
But once I was at home here
Under the beeches is now a parking lot
I'm impressed that they left the trees standing
Even though they seem smaller and barer than before
Progress has not done them good
Deep into the forest there are signs
Annoyingly pointing
Follow the arrows to the petting zoo
Where the horses stand dreaming
Of the days before the plow
When the land was still theirs
There is more free time but nobody is free
In the past, everything here lagged behind by 15 years
Now even the church bell runs five minutes ahead
And nobody wants to turn it back
Even if the village suffers
Swarming masses of people
Who are lost in their own cages like mice
Running wild on the way to tomorrow
We keep on rushing
With an aversion to curves
We turn every river into a canal