Текст и перевод песни Herman Van Veen - Kraanvogels ("Nu En Dan - 30 Jaar Herman van Veen") [1998 Re-Recording]

Soms denk, soms denk ik wel dat de soldaten
Die in de oorlogen gevallen zijn,
Niet onder witte kruisen zijn begraven,
Maar dat ze kraanvogels geworden zijn.

Ze roepen ons uit lang voorbije tijden,
Hun hese stemmen roepen in hun vlucht.
′T Is misschien daarom, dat wij zo dikwijls kijken,
Diep in gedachten, naar de avondlucht.

Daar, in de laatste lichtglans van de schemer,
Gaat een vermoeide vogeltrek voorbij.
Ik zie een lege plaats in hun geleed'ren,
Misschien is dat de plek, bestemd voor mij.

Als ik met hen de hemel zal bevolken,
Voorbijtrek in het schemerend verschiet,
Dan zie ik jullie uit de verre wolken,
Dan roep ik jullie, die ik achterliet.

Soms denk, soms denk ik wel dat de soldaten
Die in de oorlogen gevallen zijn,
Niet onder witte kruisen zijn begraven,
Maar dat ze kraanvogels geworden zijn.

Ze roepen ons uit lang voorbije tijden,
Hun hese stemmen roepen in hun vlucht.
′T Is misschien daarom, dat wij zo dikwijls kijken,
Diep in gedachten, naar de trieste lucht

Иногда мне кажется, иногда мне кажется, что солдаты ...
Кто пал в войнах,
Не похоронены под белыми крестами,
Но стали журавлями.

Они зовут нас из давно минувших времен.
Их хриплые голоса кричат в полете.
Может, поэтому мы смотрим его так часто.,
Погруженный в размышления, в вечерний воздух.

Там, в последнем свете сумерек,
Мимо проходит усталая птица.
Я вижу пустое место в их рядах.
Может быть, это место для меня.

Когда я заполню ими небеса,
Пройди мимо в сумерках,
Тогда я увижу тебя из далеких облаков,
Тогда я позову тебя, того, кого я оставил позади.

Иногда мне кажется, иногда мне кажется, что солдаты ...
Кто пал в войнах,
Не похоронены под белыми крестами,
Но стали журавлями.

Они зовут нас из давно минувших времен.
Их хриплые голоса кричат в полете.
Может, поэтому мы смотрим его так часто.,
Глубоко задумавшись, в печальный воздух.