Текст и перевод песни Herman Van Veen - Laten we maar zeggen dat het regende

Laten we maar zeggen dat het regende

De stoelen staan omgekeerd op tafel
Het seizoen is voorbij
Er hangt geen blad meer aan de bomen
Jonge dichters dromen van eigen werk in literaire bladen
Vogels trekken naar het zuiden
Wij doen een dikke trui aan
Laten we maar zeggen dat het regende
Die ochtend dat er weinig over was
Van alles wat daarvoor zoveel betekende
Mooi weer of een depressie, het scheelt een jas
De stoelen staan omgekeerd op tafel
Alles is potdicht
Het terras waar wij vaak zaten
Is tijdelijk herschapen
In een pierebad voor meeuwen
Jij zei altijd dat jij de zon
In je lichaam op kon vangen
Om zo de winter uit te bannen
Laten we maar zeggen dat het regende
Die ochtend dat er tussen ons iets brak
Een droom die geen mens ons kon verbeteren
Ging stuk aan tegenslag en ongemak
De badplaats ligt languit bij te komen
Tot de jacht weer wordt geopend
En ieder lijf doorlopend bloot staat aan berekenende blikken
Ogen peilen dan terloops
Mogelijke minnaars
En leveren een stille strijd
Zonder overwinnaars
Laten we maar zeggen dat het regende
En doen alsof er nooit een kans bestond
Om tederheid en hartstocht te verenigen
In liefde die herkend wordt als ze komt

We might as well say it was raining

The chairs are upside down on the table
The season is over
There's not a leaf left on the trees
Young poets dream of their own work in literary magazines
Birds are migrating south
We put on a thick sweater
We might as well say it was raining
That morning when there was nothing left
Of all that meant so much before
Good weather or depression, it makes a difference of a coat
The chairs are upside down on the table
Everything is sealed off tight
The terrace where we often sat
Has been temporarily transformed
Into a paddling pool for seagulls
You always said that you could capture the sun
In your body
To banish the winter in this way
We might as well say it was raining
That morning when something broke between us
A dream that no one could improve upon for us
Was shattered by setbacks and discomfort
The seaside resort lies at length recovering
Until the hunt is opened again
And every body is constantly exposed to calculating glances
Eyes then casually search out
Potential lovers
And wage a silent battle
Without victors
We might as well say it was raining
And pretend that there was never a chance
To unite tenderness and passion
In love that is recognized when it comes