Текст и перевод песни Herman Van Veen - Lucas

Lucas

Toen Lucas negen jaar werd
Vroeg hij aan zijn ouders:
"Waarom ben ik geboren zoals ik ben?"
Vader verslikte zich in zijn koffie,
Moeder stopte met het lezen van haar boek
"Luister, Lucas", zei zijn moeder
Papa en mama gingen eens naar een grote tuin
Vol bloemen
Alle soorten groeiden daar
Teveel om op te noemen
Bloesems van de schoonheid
Viooltjes voor de trouw
Koninklijke anjers
De roos van Ik-hou-van-jou.
Plots zagen we een bloempje
Helemaal achter in de hoek
We zochten op hoe 't heette
Maar 't stond in geen enkel boek
Het groeide tussen de stenen
Naast een grote houten ton
Zo kreeg het weinig water
En zag ook nauwelijks zon
"En toen?", vroeg Lucas
'"Weten jullie het wel zeker?"
Vroegen mannen bij de poort
"Deze bloem vraagt heel veel aandacht
Het is een kwetsbaar soort"
Maar we wisten het echt zeker
Deze bloem die wilden wij
Wij zullen heel goed voor hem zorgen
En Lucas
Die bloem
Dat ben jij
Lucas
Lucas

Lucas

Quand Lucas a eu neuf ans
Il a demandé à ses parents :
"Pourquoi suis-je né comme ça ?"
Papa s'est étranglé avec son café,
Maman a arrêté de lire son livre
"Écoute, Lucas", a dit sa mère
Papa et maman sont allés un jour dans un grand jardin
Plein de fleurs
Tous les types y poussaient
Trop nombreux pour être énumérés
Les fleurs de la beauté
Les violettes pour la fidélité
Des œillets royaux
La rose de Je-t'aime.
Soudain, nous avons vu une petite fleur
Tout au fond du coin
Nous avons cherché son nom
Mais il n'était dans aucun livre
Elle poussait entre les pierres
À côté d'un grand tonneau en bois
Elle avait donc peu d'eau
Et elle voyait à peine le soleil
"Et après ?" demanda Lucas
'"Êtes-vous sûrs ?"
Demandèrent les hommes à la porte
"Cette fleur a besoin de beaucoup d'attention
C'est une espèce fragile"
Mais nous en étions vraiment sûrs
Cette fleur, nous la voulions
Nous prendrons bien soin d'elle
Et Lucas
Cette fleur
C'est toi
Lucas
Lucas