Текст и перевод песни Herman Van Veen - Moeders

Moeders

Ze vragen of wij wel gegeten hebben,
Of onze jassen warm genoeg zijn,
Hebben kusjes voor op hele zere plekjes,
Geven zusjes poppen, broertjes krijgen een trein.

Ze zeggen: 'Zul je niet met vreemde mannen meegaan?'
En: 'Wél graag voor het donker thuis.'
Weten hoe je vlekken uit een broek krijgt
En hoe je kralen aan een draadje rijgt.

Weten waar de sla goedkoper is,
Dat je op moet letten voor de graten in de vis.
Zitten aan je bed als je de bof hebt.
Ze zeggen: 'Schat, je vader had dat ook.'

Ze huilen als filmsterren dood gaan
En bij het Wilhelmus van Nassouwe,
Als iemand zo neerbuigend over buitenlanders praat
En als je op een zomerdag gaat trouwen.

Ze weten wat het wordt als je zwanger bent
En wat je in die toestand beter niet kunt doen.
Voor hen word je nooit ouder dan een jaar of elf.
Ze houden meer van jou dan van zichzelf.

Ze zeggen: 'Let maar op mijn woorden:
Je zult nog aan mij denken als ik er niet meer ben.'

Moeders.

Mothers

They ask if we have eaten,
If our coats are warm enough,
Have kisses for very sore spots,
Give sisters dolls, brothers get a train.

They say: 'Don't go out with strange men?'
And: 'Please be home before dark.'
Know how to get stains out of pants
And how to string beads on a thread.

Know where the lettuce is cheaper,
That you have to watch out for the fish bones.
Sit at your bedside when you have mumps.
They say: 'Darling, your father had that too.'

They cry when movie stars die
And at the Wilhelmus van Nassouwe,
As someone talks so condescendingly about foreigners
And as you get married on a summer's day.

They know what it will be like when you are pregnant
And what you better not do in that condition.
For them you will never be older than about eleven.
They love you more than they love themselves.

They say: 'Just mind my words:
You will think of me when I'm gone.'

Mothers.