Текст и перевод песни Herman Van Veen - Rivierenbuurt

Rivierenbuurt

Amsterdam-Zuid, Rivierenbuurt
Straten stromen door mijn hoofd
Papieren bootjes van verlangen,
Varen richting jeugd

Maar het huis is van een ander
En je komt er niet meer in
Maar het huis is van een ander
En je komt er niet meer in

Mijn vader was een man
Die terugkwam uit de oorlog
Ze hadden hem verminkt
Zijn geest gebroken

Hij wandelde door de straat
Waar hij niet had mogen zijn
Hij rookte zijn sigaar
En hij leek heel tevreden

Een oude jas, sigarenas,
Door de straten van een ingebeelde stad

Amsterdam-Zuid, Rivierenbuurt
Straten stromen door mijn hoofd

Ik sla een brug van verdriet
Naar het verleden

Maar het huis is van een ander
En je komt er niet meer in
Maar het huis is van een ander
En je komt er niet meer in

Mijn moeder was een vrouw
Die terugkwam uit de oorlog
Ze hadden haar verminkt
Haar geest gebroken

Ze ging naar het Concertgebouw
Waar zij niet had mogen zijn
Zij luisterde naar muziek
En zij leek heel tevreden

Die klankenpracht, een oude klacht
Door de straten van een ingebeelde stad

Amsterdam-Zuid, Rivierenbuurt
Straten stromen door mijn hoofd
Ik veeg het water uit mijn ogen
En vergeet mijn jeugd

Want het huis is van een ander
En je komt er niet meer in
Want het huis is van een ander
En je komt er niet meer in

Want het huis is van een ander
En je komt er niet meer in
Want het huis is van een ander
En je komt er niet meer in

En je komt er niet meer in
En je komt er niet meer in
En je komt er niet meer in
En je komt er niet meer in

Rivierenbuurt

Amsterdam-South, Rivierenbuurt
Streets flow through my head
Paper boats of longing,
Sailing towards youth

But the house belongs to someone else
And you can't go in there anymore
But the house belongs to someone else
And you can't go in there anymore

My father was a man
Who came back from the war
They had mutilated him
His spirit broken

He walked through the street
Where he shouldn't have been
He smoked his cigar
And he seemed very satisfied

An old coat, cigar ash,
Through the streets of an imagined city

Amsterdam-South, Rivierenbuurt
Streets flow through my head

I build a bridge of sorrow
To the past

But the house belongs to someone else
And you can't go in there anymore
But the house belongs to someone else
And you can't go in there anymore

My mother was a woman
Who came back from the war
They had mutilated her
Her spirit broken

She went to the Concertgebouw
Where she shouldn't have been
She listened to music
And she seemed very satisfied

That splendid sound, an old complaint
Through the streets of an imagined city

Amsterdam-South, Rivierenbuurt
Streets flow through my head
I wipe the water from my eyes
And forget my youth

For the house belongs to someone else
And you can't go in there anymore
For the house belongs to someone else
And you can't go in there anymore

For the house belongs to someone else
And you can't go in there anymore
For the house belongs to someone else
And you can't go in there anymore

And you can't go in there anymore
And you can't go in there anymore
And you can't go in there anymore
And you can't go in there anymore