Текст и перевод песни Herman Van Veen - Waar Blijft De Tijd (On ne voit pas le temps passe)

Waar Blijft De Tijd (On ne voit pas le temps passe)

Je trouwt snel als je twintig bent
En na een paar jaar krijg je het druk
Met drie, vier kinderen, ach dat went
Je hebt geen tijd meer voor geluk
Tussen de vloeren en de vaat
De vuile was en het fornuis
Sta je niet stil, ook al vergaat de wereld
Jij bent bezig thuis

Is dit een grap
Of om te huilen
Is er iemand die haar benijdt
Wie zou er met haar willen ruilen
Dag in, dag uit
Waar blijft de tijd

De koffie pruttelt op het vuur
De kinderen spelen, en je man
Zit achter een krant als achter een muur
De dagen glijden door je hand
De kinderen zijn vandaag nog klein
Maar morgen groot, je denkt waarom
Kan ik alleen maar ouder zijn
De foto van je jeugd trekt krom

Is dit een grap
Of om te huilen
Is er iemand die haar benijdt
Wie zou er met haar willen ruilen
Dag in, dag uit
Waar blijft de tijd

De zondag is niets dan een pak
Netjes gestreken ′s avonds laat
Wat bloemen in de vaas
Een tak in bloei, wat altijd aardig staat
En deze levenslange sleur
Duizenden passen ieder uur
Tussen de tafel en de deur
En van het kastje naar de muur

Is dit een grap
Of om te huilen
Is er iemand die haar benijdt
Wie zou er met haar willen ruilen
Dag in, dag uit
Waar blijft de tijd

Where Does the Time Go (Time flies by so fast)

You marry soon when you are twenty
And after a few years you get busy
With three or four children, it becomes familiar
You no longer have time for happiness
Between the floors and the dishes
The dirty laundry and the stove
You don't stand still, even though the world is passing by
You are busy at home

Is this a joke
Or to cry
Is there anyone who envies her
Who would want to trade places with her
Day in, day out
Where does the time go

The coffee is sizzling on the stove
The children are playing, and your husband
Is sitting behind a newspaper as if behind a wall
The days slip through your hand
The children are still small today
But tomorrow they are big, you think why
Can I only be older
The photo of your youth is crooked.

Is this a joke
Or to cry
Is there anyone who envies her
Who would want to trade places with her
Day in, day out
Where does the time go

Sunday is nothing but a suit
Ironed late in the evening
Some flowers in a vase
A branch in bloom, which always looks nice
And this lifelong routine
Thousands of steps every hour
Between the table and the door
And from the cupboard to the wall

Is this a joke
Or to cry
Is there anyone who envies her
Who would want to trade places with her
Day in, day out
Where does the time go