Текст и перевод песни Herman Van Veen - Waar Blijft De Tijd?

Waar Blijft De Tijd?

Je trouwt snel als je twintig bent
En na een paar jaar krijg je het druk
Met drie, vier kinderen, ach dat went
Je hebt geen tijd meer voor geluk
Tussen de vloeren en de vaat
De vuile was en het fornuis
Sta je niet stil, ook al vergaat de wereld
Jij bent bezig thuis
Is dit een grap
Of om te huilen
Is er iemand die haar benijdt
Wie zou er met haar willen ruilen
Dag in, dag uit
Waar blijft de tijd
De koffie pruttelt op het vuur
De kinderen spelen, en je man
Zit achter een krant als achter een muur
De dagen glijden door je hand
De kinderen zijn vandaag nog klein
Maar morgen groot, je denkt waarom
Kan ik alleen maar ouder zijn
De foto van je jeugd trekt krom
Is dit een grap
Of om te huilen
Is er iemand die haar benijdt
Wie zou er met haar willen ruilen
Dag in, dag uit
Waar blijft de tijd
De zondag is niets dan een pak
Netjes gestreken 's avonds laat
Wat bloemen in de vaas
Een tak in bloei, wat altijd aardig staat
En deze levenslange sleur
Duizenden passen ieder uur
Tussen de tafel en de deur
En van het kastje naar de muur
Is dit een grap
Of om te huilen
Is er iemand die haar benijdt
Wie zou er met haar willen ruilen
Dag in, dag uit
Waar blijft de tijd

Where Does the Time Go?

My dear, you married young at twenty
And a few years later, you became very busy
With three, four children, oh, you got used to it
You had no more time for happiness
Between the floors and the dishes
The dirty laundry and the stove
You don't stand still, even though the world is passing you by
You're busy at home
Is this a joke
Or something to cry about
Is there anyone who envies her
Who would want to trade places with her
Day in, day out
Where does the time go
The coffee bubbles on the fire
The children play, and your husband
Sits behind a newspaper as if behind a wall
The days slip through your hands
The children are still young today
But tomorrow they'll be grown up, you wonder why
Can I only be older
The photo of your youth is crooked
Is this a joke
Or something to cry about
Is there anyone who envies her
Who would want to trade places with her
Day in, day out
Where does the time go
Sunday is nothing but a suit
Neatly ironed late at night
Some flowers in a vase
A blossoming branch, what always looks nice
And this lifelong grind
Thousands of steps every hour
Between the table and the door
And from the cupboard to the wall
Is this a joke
Or something to cry about
Is there anyone who envies her
Who would want to trade places with her
Day in, day out
Where does the time go