Текст и перевод песни Hichkas - Man Kiam? (feat. Fadaei)

قطره ای از باده های آسمان
این جهان زندان و ما زندانیان
حفره کن زندان و خود را وا رهان
آدمی مخفی ست در زیر زبان
این زبان پرده است بر درگاه جان
من کی ام؟
اونی که بمبه، گنده
همه خورده ن، اون عمده
تیز و تنده
نباشه هم مهم نی
چون بلند می شه دود از کنده
خیلیا همه زندگیشون دور من می چرخه
شیرینی، خورشید، حج عمره
بدخوا ها مورمور می شه پوستشون با یه جمله
پوستشون مثل پوست مرغه
منو می بینن و قد قد می کنن
قدتر از زبون مرغام، حاجیت انقدر غده
هرکی رو باهام مقایسه کنی مثل ماهی تو تنگه
حاجیت مثل کوسه تو عمقه
لقمه می کنه هر کی رو که کله ش بده بو قرمه
می ذارم طعمه
خیلیا توی دامن، تو چی؟
این یه هشدار دیگه س
خیلیا می خوان عین من باشن
فکر می کنن الفبام
سر کار می مونن
از ترس سفید می کنن و می شن همه زال
جیم می شن
تا می شن و من سر پام
خیلی ساده ن
اصلاً من تو چشم کسی که رپ گوش نمی ده کی ام؟
اصلاً فرق نمی کنه زنده م یا مرده
یه آدم معمولی که فکر می کنه برده
ولی حقش رو نظام خورده
جزئی از کل
یه موش آزمایشگاهی
تند میرم، تند
ولی درجا می زنم
به مغزم می زنن از طریق مجری دستبرد
کانالو عوض کن
اگه دنبال فسفری این یکی ماهی نداره
وقتی به جز طناب دار، هیچ چاره ای جانی نداره
هیچ دادگاهی قاضی نداره
منم یه قربانی که پارتی نداره
شادی نداره، حالی نداره
هیچ فرقی با آدمای عادی نداره
باید هل بدی این ماشین باطری نداره
یه پیکان فرقی با آر دی نداره
من کی ام؟
یه جونوری که با طبیعت قهره
پر جمعیته شهرش و کرده جو رو شدیداً گرمش
آرزوی حیوونا اینه، بشر منقرض بشه تقریباً نسلش
من کی ام؟
یه تیکه گوشت، با دو تا گوش
که به هیشکی نمی ده گوش
جرم
یه کله ی پوک نداره
توش هست یه ذره هوش
بوش در میاد وقتی می میره و
بعدش هم می زنه کرم
می گی بپوش؟
جوش نزن، که نه مردم، نه زن
انسان نه، انرژی
این بدنه زندانم، زپرتی
رو کره ای که پر نکته س
جلو چشما گنده س
ولی جلو خورشید نقطه س
کوچیک و پست
یه کم از کهکشان دور شی عمراً ببینیش
ئه، خورشید چی شد پس؟
ریز دیدیش، نه؟
از این دنیا برم دیگه برنمی گردم
دوطرفه نیست بلیطم
هرچی پیش می ریم عمیق تر می شه
آره، خیلی پیچیده اس
من کی ام که تو یه لحظه همه چی هستم، ولی هیچی نیستم؟
هیچکس
مــن کــی ام؟
یــه دیــوونــه
کــه هــیــچــی نــمــی دونــه
مــن کــی ام؟
یــه دیــوونــه
کــه هــنــو هــیــچــی نــمــی دونــه
مــن کــی ام؟
یــه دیــوونــه
کــه هــیــچــی نــمــی دونــه
مــن کــی ام؟
یــه دیــوونــه
کــه هــنــو هــیــچــی نــمــی دونــه
فدائی ام، گلادیاتور ادبیات
کارا می آد
می شنوه تهران می گه ایول
سنگین تره شعرا از ترافیک همت
در و دیوارا با گرافیتی زنده ن
خیابونا لفظامو حفظن
قافیه شماره سریال، تپل
دوتادوتا می کشم، بهم می گن ژنرال دوگل
دعا، شعار حالیم نی
من کی ام؟
مگه می خوای فامیل شی؟
جوونم، ولی پیر کار
دنیا، توپ زیر پام
می رم جلو سینه چاک
با دید باز، بی نقاب
من کی ام؟
اونی که هر قانونی می دید لقد می کرد
همیشه بود توی اقلیت
نه یه شاعر جیره خوار
نه که نبود حرف زور
ما نرفتیم زیر بار
ترجیح می دم یه گرگ وحشی باشم تا یه شیر رام
یاور همیشه مومن، نه رفیق نیمه راه
دیوونه ای که بستنش ولی می شکنه شیشه باز
با همه ی پنجره ها بی حساب، نیمه جان
یه مریض مغزی، دهه شصتی
درگیرم با تقویم شمسی
بی سرزمین، رو نقطه ی صفر مرزی
یعنی کلاً مهم نی من کی ام
من کی ام؟ حالا هرکی
واسه جامعه یه تهدید
از عوامل غربی
یه کله سیاه، از توابع شرقی
حاصل خرد جمعی
خوش مرام مثل تختی
بددهن تر از علی پروین
ولی فنی
ما از کانون سرخ تربیت، اصلاح شده با تیغ تبعیض
بوی باروتیم، می آیم از لول گرمی
محصول جنگیم
لای ارزونیام
خوب بگردی توی حراجیا
یه ایزدی تو ویترین وهابیا
منجیلم، با همه ی اهالیاش
صده ی به زنجیر
یعنی وقتی که جوهر روی شمشیر
داره پاک می شه با دستمال تشویق
هنر، ابزار ترویج
آش یخ همراه احکام کشکی
من کی ام؟
یه بنده م، شرمنده م
یادم رفته لبخندم
دست به تخمم هر موقع عزرائیل میاد سروقتم
تو زباله دون تاریخ، تاریک می شه قلبم
خون می زنه از چشام بیرون
محتاج یه کاسه جون
بین فقیر و غنی قبرم کوتاهی حافظه ی عموم
من نقصم، نقص عامل سقوط
ببین، نسل من یه باکره ی فاحشه س، واستاده تو روت
مــن کــی ام؟
یــه دیــوونــه
کــه هــیــچــی نــمــی دونــه
مــن کــی ام؟
یــه دیــوونــه
کــه هــنــو هــیــچــی نــمــی دونــه
مــن کــی ام؟
یــه دیــوونــه
کــه هــیــچــی نــمــی دونــه
مــن کــی ام؟
یــه دیــوونــه
کــه هــنــو هــیــچــی نــمــی دونــه
مــن کــی ام؟
یــه دیــوونــه

Капля небесного вина.
Этот мир-тюрьма, и мы-заключенные.
Дыра в тюрьме и открыть себя.
Человек скрыт в языке.
Язык экрана на пороге Джона.
Кто я?
Та, что с бомбой, большая.
Это все еда.это главное.
Острый и острый.
Это не имеет значения.
Потому что он поднимается, дым сходит с бревна.
Вокруг меня живет много людей.
Сладости, Солнце, паломничество в "умре".
Плохие парни напуганы.
У них есть куриная кожа.
Они видят меня и поднимаются.
Я выше цыпленка, Гаджи, ты слишком большой.
По сравнению со мной, как твоя рыба в каньоне.
Твой Хаджи глубок, как твоя акула.
Он пинает всех, у кого есть голова.
Я возьму наживку.
Много людей в юбке, а ты?
Это еще одно предупреждение.
Многие хотят быть похожими на меня.
Они думают, что это алфавит.
Они остаются на работе.
Они белые от страха, они все альбиносы.
Они ушли.
И я встаю.
Они очень простые.
Кто я в глазах того, кто не слушает рэп?
Неважно, жив я или мертв.
Обычный человек, который думает, что победил.
Но это послужило своей цели.
Часть целого.
Лабораторная крыса.
Я иду быстро, я иду быстро.
Но я сделаю это.
Мой мозг грабят через канал.
Переключи канал!
Если ты ищешь фосфор, то здесь нет рыбы.
Когда у него нет выбора, кроме как связываться.
В суде нет судьи.
Я жертва, у которой нет вечеринки.
Никакой радости, никакой радости.
Это ничем не отличается от нормальных людей.
Ты должен подтолкнуть. у этой машины нет батарейки.
Стрела ничем не отличается от РД.
Кто я?
Чудовище, столь отвратительное по отношению к природе.
Здесь слишком много людей, и Джо так жарко.
Мечта животного-стать вымершим, почти человеком.
Кто я?
Один кусок мяса, два уха.
Послушай.
Масса ...
У нее нет вонючей головы.
В нем есть немного мозгов.
От нее воняет, когда она умирает, а
Потом ... и червь.
А ты?
Не волнуйся, не люди, не женщины.
Не человек, энергия.
Это тело моей тюрьмы, зепетти.
Это в сфере внимания.
Большой перед моими глазами.
Но это на солнце.
Маленький и незначительный.
Чуть дальше от галактики, ты никогда этого не увидишь.
О, что случилось с Солнцем?
Ты видел ее, не так ли?
Я больше не вернусь.
Это не возвращение, это билет.
Чем глубже мы идем.
Да, это сложно.
Кто я такой, какой я есть в каждое мгновение, но я ничто?
Никто.
Кто я?
Это безумие.
Что он ничего не знает.
Кто я?
Это безумие.
Ты ничего не знаешь.
Кто я?
Это безумие.
Что он ничего не знает.
Кто я?
Это безумие.
Ты ничего не знаешь.
Мученик, Гладиатор литературы.
Кара идет.
Услышь, как Тегеран скажет "да".
Более тяжелый куплет из Хартума.
Внутри и внутри стен они живут граффити.
Улицы буквальны.
Рифма с серийным номером, полненький.
Я убиваю двоих. меня называют генералом Дугалом.
Молюсь. я не знаю, что сказать.
Кто я?
Ты хочешь быть родственником?
Я молода, но старомодна.
Мир.мяч у моих ног.
Я собираюсь прорваться вперед.
С открытыми глазами, без маски.
Кто я?
Тот, кто пнул все правила, что видел.
Это всегда было в меньшинстве.
Не какой-то жулик.
- Нет, это было не так. - дерьмо.
Мы не прятались.
Я лучше буду диким волком, чем Львом.
Первая половинка всегда верна, а не на полпути.
Сумасшедший, который связан, но он разобьет стекло.
Даже окна.
Мозговой пациент, десятилетия.
Связан с Северным календарем.
Приземляется, нулевая точка.
В смысле, не важно, кто я такой.
Кто я такой? когда-нибудь.
Угроза для общества.
Западные агенты.
Черная голова с восточных постов.
Результат коллективной мудрости,
добрый, как постель.
Хуже, чем Али пруин.
Но технический ...
Мы предвзятые из красного Института, модифицированные лезвиями бритвы.
Я чувствую запах пороха, исходящий от теплого Лоуэлла.
Мой боевой продукт.
Я дешевая.
Снова на аукционе.
Есть божество в проявлении вахабитов.
Мне все равно.
Сотня прикована.
Я имею в виду, когда чернила на мече.
Она отрывается, за это выпьем.
Искусство, инструмент продвижения.
Мороженое с рок-правилами.
Кто я?
Прости меня.
Я забыл свою улыбку.
Мне плевать, если там Азраэль.
В мусорном баке истории мое сердце темнеет.
Она истекает кровью из моих глаз.
Чаша.
Между бедными и богатыми, короткая память о моем дяде.
Я-недостаток, крах.
Смотри, мое поколение-девственница-шлюха, стоящая у тебя на лице.
Кто я?
Это безумие.
Что он ничего не знает.
Кто я?
Это безумие.
Ты ничего не знаешь.
Кто я?
Это безумие.
Что он ничего не знает.
Кто я?
Это безумие.
Ты ничего не знаешь.
Кто я?
Это безумие.