Текст и перевод песни Hojat Ashrafzadeh - Barf Amad

Barf Amad

تو را آن گونه میخواهم که زندان زلیخا را
کمک کن آه تو جانا بگیرد دامن ما را
ندارم هیچ امیدی به این دنیای تبعیدی
که من از بد بیابانی،گرفتم راه دریا را،دریا را
چنان از دیدنت دورم که باور کرده ام کورم
تو کاری کن بدون تو نبینم صبح فردا را
برف آمد پشت ردت در خیابان گم شدند
برف آمد،برف آمد یک زمستان گم شدم
برف آمد پشت ردت در خیابان گم شدند
برف آمد،برف آمد یک زمستان گم شدم
نه عهدی با کسی بستم نه در آغوش تو هستم
تو که از دور می بینی تو حل کن این معما را
تمام طول آذر ماه تو را طی میکنم با
فقط پاییز میفهمد غم یک مرد تنها را
برف آمد پشت ردت در خیابان گم شدند
برف آمد،برف آمد یک زمستان گم شدم
برف آمد پشت ردت در خیابان گم شدند
برف آمد،برف آمد یک زمستان گم شدم

Barf Amad

I want you as Zulaikha wanted her prison cell
Help me, oh my beloved, let your sigh catch hold of my skirt
I have no hope in this banished world
I, from the bad desert, took the path of the sea, the sea
I am so far from seeing you that now I believe that I am blind
Do something so that without you I will not see tomorrow morning
The snow fell behind your footprints and they disappeared in the street
The snow fell, the snow fell, and I got lost in winter
The snow fell behind your footprints and they disappeared in the street
The snow fell, the snow fell, and I got lost in winter
I made no promise to anyone and I am not in your embrace
You who see me from afar, you solve this riddle
All through the month of Azar I will travel your path with you
Only autumn understands the sorrow of a lonely man
The snow fell behind your footprints and they disappeared in the street
The snow fell, the snow fell, and I got lost in winter
The snow fell behind your footprints and they disappeared in the street
The snow fell, the snow fell, and I got lost in winter