Текст и перевод песни Homayoun Shajarian - Tasnife

Tasnife

چون عهده نمیشود کسی فردا را
حالی خوش کن تو این دل شیدا را
می نوش به نور ماه ای ماه که ماه
می نوش به نور ماه ای ماه که ماه
بسیار بتابد و بسیار بتابد و
بسیار بتابد و نیابد مارا
من هیچ ندانم که مرا آنکه سرشت
از اهل بهشت کرد یا دوزخ زشت
جامی و بتی بربتی بر لب کشت
این هرسه مرا نقد و تورا نسیه بهشت
ابر آمد و زار بر سر سبزه گریست
بی باده ی گلرنگ نمی باید زیست
این سبزه که امروز تماشاگه ماست
تا سبزه ی خاک ما تماشاگه کیست

Tasnife

Comme personne ne peut s'occuper de demain,
Réjouis ce cœur fou,
Bois à la lumière de la lune, ô lune qui,
Bois à la lumière de la lune, ô lune qui,
Brilleras longtemps, et brilleras longtemps, et
Brilleras longtemps, et ne nous trouvera pas.
Je ne sais pas qui m'a fait,
Du paradis ou de l'enfer.
Une coupe et une idole sur une idole sur mes lèvres.
Ces trois sont pour moi, et le paradis pour toi, sur crédit.
Le nuage est venu et pleure sur l'herbe,
Sans le vin jaune, on ne devrait pas vivre.
Cette herbe qui est aujourd'hui notre spectacle,
Jusqu'à quand l'herbe de notre terre sera-t-elle notre spectacle ?