Текст и перевод песни Hurd - Буцааж Нэхэхгүй Хайр

Буцааж Нэхэхгүй Хайр

Нүүдлийн шувуудын хойноос гуних хүн олон ч
Нүднээс далд ганцхан ижий минь намайг бодно
Энэ орчлонгоор дүүрэн ээжээ гэж хашгирвал
Ижий минь л ганцаар миний дууг танина байх даа
Хүслээс гажууд тавиланд төөрч будилж явахад минь
Хүүгээ яаж явааг зөнгөөрөө тааж мэдэрнэ
Нүгэлд санаагүй алдаанд минь харуусаад
Нүдэндээ багтахгүй нулимс нь урсаж мэлмэрнэ
Нэг л өдрийн наран надад халтар харагдаад
Нэхэл хатуу хорвоо ижийг аваад одно
Цэцэгийн шүүдэр хүртэл настай байдгийг анзаарч
Цэн цэнгийн нулимс үнэтэй байдгийг мэдэрнэ
Сүүлчийн ганц амьсгалаа цэцгэнд шингээж та орхиод
Сүүгээр намайг дэлхийдээ даатган өөрөө одох вий дээ
Буцааж нэхэхгүй хайраа ганцхан тийш нь асгачихаад
Бухимдах ч үгүй харуусах ч үгүй орчлонгоос одчих вий дээ ээж минь
Аргал түүж явсан мөр нь үл олдоно
Араг үүрсэн дүр нь нүдэнд хоосон үзэгдээд
Ээжийн минь үглэх тээртэй цагаан аялгуу
Эргээд хэзээ ч олдохгүй уянга болж нэхэгдэнэ
Өнгө цагаан саран таныг тэгэхэд нэхээд
Өрхий цаана хойморь тэмтрэн аялна
Намайг тэвэрсэн зураг тань нүдэнд үзэгдээд
Өвлийн шөнө ээжий минь даарч суух шиг болно
Нутгийн нэг чулууг ээжийнхээ оронд босгоод
Нулимстай нүдээр хорвоог ажихын тэр цагт
Ганцаардахын үедээ барьцгүй орчлонг мэдрээд
Гантиг чулуу түшээд уйлж зогсох вий дээ

Unquenchable Love

Though many long for migratory birds,
My unyielding mother in her prayers remembers me.
When this world is filled with wails for mother,
My mother alone recognizes my song, I believe.
When I stray from my path, making grievous mistakes,
She somehow intuits my journey and soothes my way.
When my heart unknowingly slips into sins,
Tears well up in her eyes, flowing endlessly.
One day, the sun will set for me,
And fate will snatch my mother away.
When I perceive the fragility of blooming flowers,
I realize the preciousness of tears.
And as you breathe your last into the blossoms,
You leave me nurtured by your milk, alone.
You take your irreplaceable love with you,
And depart from this world without a word of farewell.
Your footprints shall vanish,
Your radiant image will fade from my sight.
Mother's lullaby,
Transforms into a haunting echo, never to be heard again.
As the moon and stars witness your departure,
You embark on a journey beyond the horizon.
Your portrait, the only solace to my weary eyes,
Will haunt me like a cold winter night.
I shall erect a stone in your memory,
And weep at the sight of your resting place.
In my solitude, I shall feel an unbearable void,
And hurl stones at the heavens in my despair.