Текст и перевод песни IZARO - Neguprenoa

Itsasoak olatuak periodoetan dakartzan bezala
Dakarz bihotzak taupadak.
Udazkena heltzeko beldurrari buruz
Hitz egin nizun, labar haretan.
Hotzak atea jotzearen beldurrari buruz,
Ohea hutsik.

Azken uda egun hartatik itzuli nintzen udazkenean.
Azken uda egun hartatik itzuli nintzen udazkenean.

Ta laster zaparradek mugituko dute leihoa
Ta ni aterpetik begira.
Eta zu, ordea, zure irribarre epel horrekin,
Neoprenatzen negua.

Azken uda egun hartatik itzuli nintzen udazkenean.
Azken uda egun hartatik itzuli nintzen udazkenean.
Azken uda egun hartatik itzuli nintzen udazkenean.
Azken uda egun hartatik itzuli nintzen udazkenean.
Azken uda egun hartatik itzuli nintzen udazkenean.
Azken uda egun hartatik itzuli nintzen udazkenean.

Море, как волны, проходящие через период.
Сердце Дакара бьется.
Страх осени
Я говорил тебе, в той пещере.
Боится холодного стука.,
Кровать пуста.

Я вернулся в то лето Летом.
Я вернулся в то лето Летом.

Окна скоро сдвинутся.
Он посмотрел на меня сверху.
И ты, с этой милой улыбкой,
Из неопрена в воду.

Я вернулся в то лето Летом.
Я вернулся в то лето Летом.
Я вернулся в то лето Летом.
Я вернулся в то лето Летом.
Я вернулся в то лето Летом.
Я вернулся в то лето Летом.