Текст и перевод песни Anestis Menexes - Sou Apagorevo

Sou Apagorevo

Απαγορεύω στην καρδιά να σε σκεφτεί
Και όπως παλιά με το όνομα σου να αρρωσταίνει
Την πόρτα άλλο δεν θα αφήσω ανοιχτή
Να μπαίνεις μια στιγμή και ύστερα δυο ξένοι

Ποιος σου είπε απορώ
Πως θα αντέξω για καιρό
Τη ζωή μου στη ζωή σου να στριμώχνω
Έτσι είμαι από παιδί
Ότι με ταλαιπωρεί
Όσο κι αν πονέσω πάντοτε το διώχνω

Σου απαγορεύω να ρωτάς
Φίλο μας κοινό όταν συναντάς
Τι κάνω που πηγαίνω
Κι αν ζω ή αν πεθαίνω
Γιατί φοβάμαι μη σου πει
Πως είναι σπίτι η ψυχή
Από σένα γκρεμισμένο
Εγκαταλελειμμένο
Σου απαγορεύω να ρωτάς και από τύψεις θέλω να πονάς

Απαγορεύω στην καρδιά να περπατά
Στο ναρκοπέδιο που μες στα μάτια κρύβεις
Έχω σκοτώσει τόσα βράδια αρκετά
Μαζί μου έμαθες να έρθεις για να φύγεις

Ποιος σου είπε απορώ
Πως θα αντέξω για καιρό
Τη ζωή μου στη ζωή σου να στριμώχνω
Έτσι είμαι από παιδί
Ότι με ταλεπωρεί
Όσο κι αν πονέσω πάντοτε το διώχνω

Σου απαγορεύω να ρωτάς
Φίλο μας κοινό όταν συναντάς
Τι κάνω που πηγαίνω
Κι αν ζω ή αν πεθαίνω
Γιατί φοβάμαι μη σου πει
Πως είναι σπίτι η ψυχή
Από σένα γκρεμισμένο
Εγκαταλελειμμένο
Σου απαγορεύω να ρωτάς και από τύψεις θέλω να πονάς

Σου απαγορεύω να ρωτάς
Φίλο μας κοινό όταν συναντάς
Τι κάνω που πηγαίνω
Κι αν ζω ή αν πεθαίνω
Γιατί φοβάμαι μη σου πει
Πως είναι σπίτι η ψυχή
Από σένα γκρεμισμένο
Εγκαταλελειμμένο
Σου απαγορεύω να ρωτάς και από τύψεις θέλω να πονάς

I Forbid You

I forbid my heart to think of you
And like before, to fall ill at the mention of your name
I will not leave the door open any more
So you can come in for a moment and then we become strangers

Who told you I wonder
How I could stand it for long
Pushing my life into yours
That's how I've been since I was a child
Whatever torments me
No matter how much it hurts, I always chase it away

I forbid you to ask
My common friend when you meet them
What I'm doing where I'm going
And whether I'm living or dying
Because I'm afraid they'll tell you
My soul is a house
Demolished by you
Abandoned
I forbid you to ask and I want you to hurt out of remorse

I forbid my heart to walk
In the minefield that hides within your eyes
I've killed enough nights
You taught me to come with you so you can leave

Who told you I wondered
How I could bear it for long
Jamming my life into yours
That's how I've been since I was a child
Whatever torments me
No matter how much it hurts, I always chase it away

I forbid you to ask
My common friend when you meet them
What I'm doing where I'm going
And whether I'm living or dying
Because I'm afraid they'll tell you
My soul is a house
Demolished by you
Abandoned
I forbid you to ask and I want you to hurt out of remorse

I forbid you to ask
My common friend when you meet them
What I'm doing where I'm going
And whether I'm living or dying
Because I'm afraid they'll tell you
My soul is a house
Demolished by you
Abandoned
I forbid you to ask and I want you to hurt out of remorse