Текст и перевод песни IRA - Londyn 8:15 (Live)

Londyn 8:15 (Live)

Dla tych, co chcieli tu osiągnąć coś, nic nie kradnąc
Dla tych, co chcieliby co proste jest, przyszło łatwo
I tym, co mają, prócz nadziei stu, jakieś plany
8:15 Londyn miesiąc wprzód wyprzedany

A każdy chciał tu przecież normalnie żyć mimo wszystko
Bez tej paranoi po prostu żyć mimo wszystko
Bo ile można szarpać się, bić o przetrwanie z każdym dniem?
No chyba, że to warto znieść

Dla tych, co chcieli tu do czegoś dojść bez układów
Dla tych, co są stworzeni po to, by sobie radzić
Dla tych, co pokonają w sobie lęk i tęsknotę
Nagrodą dzisiaj będzie równy start samolotem

A każdy chciał tu przecież normalnie żyć mimo wszystko
Bez tej paranoi po prostu żyć mimo wszystko
Bo ile można szarpać się, bić o przetrwanie z każdym dniem?
No chyba że to warto znieść mimo wszystko
A każdy chciał tu przecież normalnie żyć mimo wszystko
Bez tej paranoi po prostu żyć mimo wszystko
Bo ile można szarpać się, bić o przetrwanie z każdym dniem?
No chyba że to warto znieść

Mimo wszystko

London 8:15 (Live)

For those who wanted to achieve something here, without stealing anything
For those who would like what is simple to come easily
And those who have, besides a hundred hopes, some plans
8:15 London, sold out a month in advance

But everyone here just wanted to live normally, despite everything
Without this paranoia, to simply live despite everything
Because how much longer can one struggle, fight to survive with each passing day?
Well, unless it's worth it to endure

For those who wanted to accomplish something here, without any deals
For those who are made to overcome
For those who will conquer their fear and longing within themselves
The reward today will be an equal start on the plane

But everyone here just wanted to live normally, despite everything
Without this paranoia, to simply live despite everything
Because how much longer can one struggle, fight to survive with each passing day?
Well, unless it's worth it to endure, despite everything
But everyone here just wanted to live normally, despite everything
Without this paranoia, to simply live despite everything
Because how much longer can one struggle, fight to survive with each passing day?
Well, unless it's worth it to endure

Despite everything