Текст и перевод песни Iratus - Darvinos

Darvinos

Και ειναι τοσο δυσκολο
να κανω τον εαυτο μου καλυτερο
οταν ξερω οτι δημιουργω ανασφαλειες στον κοινωνικο μου περιγυρο
ειναι απιστευτο το ποσο πιστευτο
εχω καταφερει να κανω το ψεμα που ζω
κολυμπω χαροπαλευοντας στα κυματα
εχω το στομα κλειστο
αν ανοιξει θα ανοιχτω και θα πνιγω το ξερω
γυρω μου θυματα βλεπω
τα αγνα συναισθηματα που ειχα δεν εχω
σε φαση που και ακτη να δω
ισως τωρα να μην κατεβω
καθε φθορα στην ψυχη στιχος
καθε φθορα στο σωμα νοτα
και εδω που ζω χωρις αυτα δεν βγαζουμε τον χειμωνα
οποτε μην ρωτας τι απεγινα
και ακου τι γραφω τωρα
μιλα μου για σοβαροτητα
εξελιγμενοι πιθηκοι ειμαστε φιλε
στου συμπαντος την απειροτητα
καθε νυχτα πεθαινω τι σημαινει αιωνιοτητα
με αρνουμαι σαν οντοτητα
σε ποιον θα δωσω προτυπα;
στην συνειδητοποιηση της οπτικης γωνιας του τριτου κοσμου
αναμορφωνω ολο το βιος μου
πλεον γνωριζω οτι στα παιδικα χρονια μου ημουνα πριγκιπας
καθολικος θα 'λεγε
οτι με βαφτισε ποντιφικας
μα εγω δεν πιστευω σε ον ανωτερο
και σε σκοπο απωτερο
πιστευω σε οτι νιωθω κοντινοτερο
στον ηλιο και στο ονειρο
στην αναγκη για πολεμο
στην ζηλεια για τον καινουριο σου γκομενο
ειμαστε ζωα με επιλογη για συνειδηση μαν
του πλανητη καρκινος για ποια εξελιξη μιλαω
τωρα θα τα 'παιρνε πισω ο Δαρβινος
τα ασχημοτερα ζωα που συμπεριφερονται ασχημοτερα μεσα στο σμηνος
και εγω στην ιδια θαλασσα παλευω ακομα
και ειναι τοσο δυσκολο να κρατησω κλειστο το στομα
η γαημενη συνειδηση μου οξυγονο ψαχνει
σαν το ταλαιπωρημενο μου σωμα ενα στρωμα να 'χει
και θελω τοσο να αφεθω
μια ακομα σταγονα στον ωκεανο να γινω
οταν θα φυγω να μη λειψω
μα δεν μπορω να μ'αφησω
δεν αφορα μονο εμενα
ο αγωνας μου αγωνας ολων που δεν σηκωσαν χερια κι ετσι
αποτυπωνω την καλυτερη μου εικονα
στην τελευταια σταγονα
την ωρα που στεγνωνω πανω στο χωμα
για οταν τυχει να ξανα βραχω
ή να βρεξω καποιον αλλον
οτι μπορω και καλυτερα και εδω δεν εχει μαλλον
και οπως ξεκινησα ειναι δυσκολο σαφως
και δυσκολευει περισσοτερο οταν ειναι ο εγωισμος οδηγος
και δεν ξερω αν ακομα ψαχνω φως
ή απλα θελω να με πεισω πως δεν ειμαι εσωτερικα νεκρος
πώς να με ορισω δεν ξερω
δεν ξερω τι ειναι αυτο που βλεπω
για μενα ολα ειναι ματαια
μα δεν κανω για μενα την προσπαθεια
πώς να με ορισω δεν ξερω
δεν ξερω τι ειναι αυτο που βλεπω
για μενα ολα ειναι ματαια
μα δεν κανω για μενα την προσπαθεια
πώς να με ορισω δεν ξερω
δεν ξερω τι ειναι αυτο που βλεπω
για μενα ολα ειναι ματαια
μα δεν κανω για μενα την προσπαθεια
πώς να με ορισω δεν ξερω
δεν ξερω τι ειναι αυτο που βλεπω
για μενα ολα ειναι ματαια
μα δεν κανω για μενα την προσπαθεια

Darvinos

And it's so difficult
to make myself a better man
when I know I create insecurities in my social surroundings
it's incredible how believable
I've managed to make the lie I'm living
I'm swimming, struggling in the waves
I have my mouth shut
if I open it I'll open up and I'll drown, I know
around me I see victims
I don't have the pure feelings I used to have
at the point where, even if I see a shore
maybe now I won't go down
every decay in the soul a verse
every decay in the body a note
and here where I live without these things we won't survive the winter
so don't ask me what became of me
and listen to what I'm writing now
talk to me about seriousness
we are evolved monkeys, my friend
in the infinity of the universe
every night I die, what does eternity mean
I deny myself as an entity
who will I set standards for?
in the realization of the visual angle of the third world
I'm reshaping my whole life
now I know that in my childhood years I was a prince
a Catholic would say
that a pontiff baptized me
but I don't believe in a higher being
and in an ultimate purpose
I believe in whatever I feel closest to
in the sun and in the dream
in the need for war
in envy for your new lover
we are animals with a choice for conscience, man
cancer of the planet, what evolution am I talking about?
now Darwin would take it back
the ugliest animals that behave ugliest in the swarm
and in the same sea I still struggle
and it's so difficult to keep my mouth shut
my damned conscience is looking for oxygen
like my suffering body, for a layer to have
and I so want to let go
to become one more drop in the ocean
when I leave, not to be missed
but I can't let go of me
it doesn't only concern me
my struggle is the struggle of all those who didn't raise their hands and so
I capture my best image
in the last drop
the hour when I dry up on the ground
in case I happen to be rock again
or to wet someone else
that I can and better and here there is no probably
and as I started it is definitely difficult
and it becomes more difficult when selfishness is the driver
and I don't know if I'm still looking for light
or simply want to convince myself that I'm not spiritually dead
how to define myself I don't know
I don't know what it is that I see
for me all is vanity
but I don't make the effort for myself
how to define myself I don't know
I don't know what it is that I see
for me all is vanity
but I don't make the effort for myself
how to define myself I don't know
I don't know what it is that I see
for me all is vanity
but I don't make the effort for myself
how to define myself I don't know
I don't know what it is that I see
for me all is vanity
but I don't make the effort for myself