Текст и перевод песни Irina - Juulian totuudet

Juulian totuudet

Minä kysyn oisko helpompaa
Kulkee niinkuin sokeena ja olla kuin ei huomaiskaan
Asioitten suhteita ja niiden ristiriitoja
Ja kaikkee mikä tuskaa lisää kuitenkin
Kun jälleen pöytäs puhdistat ja alkuun siirrät nappulat
Helpompaa on kelluu vaan ja antaa virran kuljettaa
Antaa sen tuudittaa ja nukahtaa ei taistella vastaan

Kaduilla tuulee taas tuli on irrallaan henkilökohtaista mikään ei oo
Kaduilla tuulee taas savua ilmassa henkilökohtaista kai muuten vaan

Tuskallisen suhteellista totuus on ei lopullista
Veden lailla muotoutuu uomaan josta sen täytyy mahtuu
Mä en puhu roskaa vaikka en anna sydäntäin ostaa

Kaduilla tuulee taas tuli on irrallaan henkilökohtaista mikään ei oo
Kaduilla tuulee taas savua ilmassa henkilökohtaista kai muuten vaan

Onko olemassakaan kokonaista totuutta
Sirpaleita kerännyt oon aivan liikaa

Kaduilla tuulee taas tuli on irrallaan henkilökohtaista mikään ei oo
Kaduilla tuulee taas savua ilmassa henkilökohtaista kai muuten vaan
Henkilökohtaista kai muuten vaan

Истины Юлиана

Я спрашиваю, не было бы проще
Идти словно вслепую и делать вид, что не замечаешь
Всех этих отношений и противоречий
И всего, что добавляет боль
Когда снова очищаешь стол и расставляешь фигуры
Проще просто плыть по течению
Позволить ему убаюкать и уснуть, не бороться

На улицах снова ветер, огонь разгулялся, ничего личного
На улицах снова ветер, дым в воздухе, ничего личного, просто так

Мучительно относительна истина, она не окончательна
Как вода, она принимает форму русла, по которому должна течь
Я не говорю ерунду, хотя и не позволяю купить мое сердце

На улицах снова ветер, огонь разгулялся, ничего личного
На улицах снова ветер, дым в воздухе, ничего личного, просто так

Существует ли вообще полная истина?
Я собрала слишком много осколков

На улицах снова ветер, огонь разгулялся, ничего личного
На улицах снова ветер, дым в воздухе, ничего личного, просто так
Ничего личного, просто так