Nareszcie czuję - Izabela Trojanowska перевод на немецкий

Nareszcie czuję

Uśmiechasz się, lubię Paryż
Szukamy w sobie uczuć, znowu świt
To szczęście trwa, jest już rano
A może wszystko się przyśniło
Może nie...?

Rozpalam płomień, a więc płonę.
Znowu dobrze mi jest

Gesty się kleją, zatapiam się.
Oczy całuję - poczułam łzę.
Szumi mi w głowie, faluje świat.
Rozmył się obraz, porwało nas.

Zabiera mnie, Twoje ciało
Nareszcie czuję
Kocham życie - życie mnie.
To szczęście trwa, znowu rano
Nieważne to, co było
Ważne to, co jest

Rozpalasz płomień, a więc płonę.
Znowu dobrze mi jest

Gesty się kleją, zatapiam się.
Oczy całuję - poczułam łzę.
Szumi mi w głowie, faluje świat.
Rozmył się obraz, porwało nas.

Endlich fühle ich

Du lächelst, ich liebe Paris
Wir suchen Gefühle in uns, wieder dämmert es
Dieses Glück hält an, es ist schon Morgen
Vielleicht habe ich alles nur geträumt
Vielleicht nicht...?

Ich entfache die Flamme, also brenne ich.
Mir geht es wieder gut

Gesten kleben aneinander, ich versinke.
Ich küsse deine Augen - spürte eine Träne.
Es rauscht in meinem Kopf, die Welt wogt.
Das Bild verschwamm, es hat uns mitgerissen.

Dein Körper nimmt mich mit
Endlich fühle ich
Ich liebe das Leben - das Leben liebt mich.
Dieses Glück hält an, wieder ist es Morgen
Unwichtig, was war
Wichtig ist, was ist

Du entfachst die Flamme, also brenne ich.
Mir geht es wieder gut

Gesten kleben aneinander, ich versinke.
Ich küsse deine Augen - spürte eine Träne.
Es rauscht in meinem Kopf, die Welt wogt.
Das Bild verschwamm, es hat uns mitgerissen.