Текст и перевод песни Izabela Trojanowska - Ściany

Ściany

Myślał o mnie cały czas
Nie wiem czy zawsze dobrze
Patrzył jak w obrazek wciąż
Ciesząc mnie, że niemądrze
Mówił do mnie cały czas
Tyle, że nic ważnego
Zwodził mnie w ten oczach blask
Spojrzeń czar kochanego

Gdyby tak ściany miały głos
Każda z nich historię naszą zna
Mogłabym mocno zdziwić się
Słysząc że, tu zawiniłam ja

Pocałunki aż po świt
Potem dzień przesypiany
Każdy problem zaraz znikł
W jego dłoń zamykany

Gdyby tak ściany miały głos
Każda z nich historię naszą zna
Mogłabym mocno zdziwić się
Słysząc że, tu zawiniłam ja

Gdyby tak ściany miały głos
Każda z nich historię naszą zna
Mogłabym mocno zdziwić się
Słysząc że, tu zawiniłam ja

The Walls

He thought of me all the time
I don't know if it was always a good thing
He gazed at me like a picture
Delighting in me, foolishly
He talked to me all the time
But nothing important
He'd lead me astray with the sparkle
In the gaze of a lover

If only these walls could speak
Each one knows the story
I might be shocked
To hear that here, I was to blame

Kisses till dawn
Then a whole day of sleeping
Every problem would vanish
Sealed in his grip

If only these walls could speak
Each one knows the story
I might be shocked
To hear that here, I was to blame

If only these walls could speak
Each one knows the story
I might be shocked
To hear that here, I was to blame