Mury - Jacek Kaczmarski feat. Przemyslaw Gintrowski & Zbigniew Łapiński перевод на немецкий

Mury

On natchniony i młody był
Ich nie policzył by nikt
On dodawał pieśnią sił
Śpiewał, że blisko już świt

Świec tysiące palili mu
Znad głów unosił się dym
Śpiewał że czas by runął mur
Oni śpiewali wraz z nim

Wyrwij murom zęby krat
Zerwij kajdany połam bat
A mury runą, runą, runą
I pogrzebią stary świat
Wyrwij murom zęby krat
Zerwij kajdany połam bat
A mury runą, runą, runą
I pogrzebią stary świat

Wkrótce na pamięć znali pieśń
I sama melodia bez słów
Niosła ze sobą starą treść
Dreszcze na wskroś serc i głów

Śpiewali więc, klaskali w rytm
Jak wystrzał, poklask ich brzmiał
I ciążył łańcuch, zwlekał świt
On wciąż śpiewał i grał

Wyrwij murom zęby krat
Zerwij kajdany połam bat
A mury runą, runą, runą
I pogrzebią stary świat
Wyrwij murom zęby krat
Zerwij kajdany połam bat
A mury runą, runą, runą
I pogrzebią stary świat

Aż zobaczyli ilu ich
Poczuli siłę i czas
I z pieśnią, że już blisko świt
Szli ulicami miast

Zwalali pomniki i rwali bruk
"Ten z nami, ten przeciw nam!"
"Kto sam ten nasz najgorszy wróg!"

A śpiewak także był sam
Patrzył na równy tłumów marsz
Milczał wsłuchany w kroków huk
A mury rosły, rosły, rosły
Łańcuch kołysał się u nóg

Patrzy na równy tłumów marsz
Milczy wsłuchany w kroków huk
A mury rosną, rosną, rosną
Łańcuch kołysze się u nóg

Mauern

Er war inspiriert und jung
Sie waren unzählbar
Er gab mit seinem Lied Kraft
Sang, dass die Morgendämmerung nah sei

Tausende Kerzen brannten für ihn
Über den Köpfen stieg Rauch auf
Er sang, dass es Zeit sei, die Mauer einzureißen
Sie sangen mit ihm

Reiß den Mauern die Zähne der Gitter aus
Zerreiß die Ketten, zerbrich die Peitsche
Und die Mauern werden fallen, fallen, fallen
Und die alte Welt begraben
Reiß den Mauern die Zähne der Gitter aus
Zerreiß die Ketten, zerbrich die Peitsche
Und die Mauern werden fallen, fallen, fallen
Und die alte Welt begraben

Bald kannten sie das Lied auswendig
Und die Melodie allein, ohne Worte
Trug die alte Botschaft mit sich
Schauer durch und durch, in Herz und Kopf

Sie sangen also, klatschten im Rhythmus
Wie ein Schuss klang ihr Beifall
Und die Kette lastete, die Morgendämmerung zögerte
Er sang und spielte weiter

Reiß den Mauern die Zähne der Gitter aus
Zerreiß die Ketten, zerbrich die Peitsche
Und die Mauern werden fallen, fallen, fallen
Und die alte Welt begraben
Reiß den Mauern die Zähne der Gitter aus
Zerreiß die Ketten, zerbrich die Peitsche
Und die Mauern werden fallen, fallen, fallen
Und die alte Welt begraben

Bis sie sahen, wie viele sie waren
Sie spürten die Kraft und die Zeit
Und mit dem Lied, dass die Morgendämmerung nah sei
Zogen sie durch die Straßen der Städte

Sie rissen Denkmäler nieder und rissen das Pflaster auf
"Der ist mit uns, der ist gegen uns!"
"Wer allein ist, ist unser schlimmster Feind!"

Und der Sänger war auch allein
Er blickte auf den gleichmäßigen Marsch der Mengen
Er schwieg, lauschte dem Dröhnen der Schritte
Und die Mauern wuchsen, wuchsen, wuchsen
Die Kette baumelte an seinen Füßen

Er blickt auf den gleichmäßigen Marsch der Mengen
Er schweigt, lauscht dem Dröhnen der Schritte
Und die Mauern wachsen, wachsen, wachsen
Die Kette baumelt an seinen Füßen