Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski feat. Przemyslaw Gintrowski & Zbigniew Łapiński - Pejzaż z szubienicą

Pejzaż z szubienicą

– Dokąd prowadzicie, rozpaleni wesołkowie?
Rumiane baby, chłopi pijani w siwy dym?

– Na górę prowadzimy Cię przez leśne pustkowie
Na góry wyłysiały, dziki szczyt

– Za szybko prowadzicie, tańczycie upojeni
Już nie mam sił, by w waszym korowodzie iść!

– Nie przejmuj się człowieku, na rękach poniesiemy!
Nie zostawimy Cię, Tyś Królem dziś!
Nie zostawimy Cię, Tyś Królem dziś!

– Szczyt widać poprzez drzewa, cel waszej drogi bliski...
Stać! Puśćcie mnie na ziemię! Co tam na szczycie tkwi?

– To tron na Ciebie czeka! Ramiona nasze niskie
Panować stamtąd łatwiej będzie Ci!

– Ja nie chcę takiej władzy, podstępni hołdownicy!
Wasz taniec moją śmiercią, milczeniem mym wasz chór!

– Zatańczysz, zapanujesz nam na tej szubienicy!
Zaskrzypi nam do taktu ciężki sznur!
No, jak Ci tam, na górze? Gdzie tak wytrzeszczasz gały?
Dlaczego pokazujesz złośliwy jęzor nam?
Nie tańczysz, jak należy, kołyszesz się nieśmiało!
Cóż ciekawego zobaczyłeś tam?!

– Tu jasne są przestrzenie i widzę krągłość Ziemi
Gdy czasem wiatr podrzuci mnie ponad czarny las
Bez lęku tańczcie dalej w gęstwinie własnych cieni
I tak nikt nigdy nie zobaczy was
Tu jasne są przestrzenie i widzę krągłość Ziemi
Gdy czasem wiatr podrzuci mnie ponad czarny las
Bez lęku tańczcie dalej w gęstwinie własnych cieni
I tak nikt nigdy nie zobaczy was...

Пейзаж с виселицей

– Куда ведете вы, разгоряченные весельчаки?
Румяных баб, пьяных мужиков в сизый дым?

– На гору ведем тебя через лесное захолустье,
На горы лысый, дикий пик.

– Слишком быстро ведете, танцуете, опьяненные,
У меня нет сил, чтобы в вашем хороводе идти!

– Не переживай, милая, на руках понесем!
Не оставим тебя, ты Королева сегодня!
Не оставим тебя, ты Королева сегодня!

– Вершина видна сквозь деревья, цель вашего пути близка...
Стойте! Пустите меня на землю! Что там на вершине?

– Это трон тебя ждет! Руки наши готовы,
Править оттуда легче будет тебе!

– Я не хочу такой власти, коварные подданные!
Ваш танец – моя смерть, молчанием моим ваш хор!

– Станцуешь, будешь править нами на этой виселице!
Заскрипит нам в такт тяжелый шнур!
Ну, как тебе там, наверху? Куда так вытаращила глаза?
Почему показываешь злобный язык нам?
Не танцуешь, как следует, покачиваешься робко!
Что интересного увидела там?!

– Здесь ясные пространства, и я вижу округлость Земли,
Когда порой ветер подбросит меня над черным лесом.
Без страха танцуйте дальше в чаще собственных теней,
И так никто никогда не увидит вас.
Здесь ясные пространства, и я вижу округлость Земли,
Когда порой ветер подбросит меня над черным лесом.
Без страха танцуйте дальше в чаще собственных теней,
И так никто никогда не увидит вас...