Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Aleksander Wat

Aleksander Wat

Zmęczony Piorun - wzrok Parsifala
Biały od żaru kazachskich pól
Oświetlił owal Świętego Graala
Krwi Boskiej Kielich - Mądrość i Ból.

Wiecznej się poddał wiedzy katordze
Uczeń Merlina - tułaczy Żyd.
I grał mu Bacha księżyc po drodze,
I szły z nim wierne, więzienne wszy.

Szesnastoletni Kałmuk - Marksista
Girlandy z uszu rzucał na stół,
Doby odmierzał piwniczny wystrzał
I chleb łamany z prowokiem na pół.

I wszystkie śmierci były mu dane,
Ciało drążyła mu każda z kul -
Sól czasu sypał w otwartą ranę
Apostoł wszystkich wiar świata - Ból.

Za kalejdoskop białych salonów,
Za romans z Heglem w Belle époque
Knuty bydlęcych na wschód wagonów,
Pod krzyżem z Chleba ciężki krok.

Z czaszek przyjaciół kapie narkotyk
Sławy, szaleństwa, strachu i zdrad
Przez mały okrągły Historii dotyk,
Który zaciera za sobą ślad.

Ciała przyjaciół - warstewka ziemi,
Pod którą mrowi się trupi ul.
I śni się wielki Sen o Kamieniu,
I zrywa ze snu prawdziwy Ból.

Miłość. Tak, Miłość. Sztuka. Tak, Sztuka,
Lecz Ból, co na pół przecina twarz.
Nikt już Świętego Graala nie szuka
I nikt nie broni Wyniosłych Baszt.

Woń cytrusowa słońc Kalifornii,
W drgających iskrach paryska noc.
Moi umarli milczą pokornie,
Na ziemi tarcza moja - mój koc.

Zmęczony Piorun - wzrok Parsifala
- Światło gasnące z dwóch białych kul -
Ogląda owal Świętego Graala -
I Ból zamienia się w Moc.

Aleksander Wat

Tired Lightning - Parsifal's gaze
White from the heat of Kazakh fields
Illuminated the oval of the Holy Grail
The Chalice of God's Blood - Wisdom and Pain.

He surrendered to eternal knowledge torture
Merlin's student - a wandering Jew.
And Bach's moon played for him on the way,
And faithful, prison lice accompanied him.

A sixteen-year-old Kalmyk - a Marxist
He threw garlands from his ears onto the table,
Measured out mine shots in the basement
And broke bread with a provoker.

And all deaths were given to him,
Every bullet burrowed into his body -
He poured the salt of time into the open wound
The Apostle of all the world's faiths - Pain.

For a kaleidoscope of white salons,
For a romance with Hegel in Belle époque
Cattle-car whips to the east,
Under the Cross of Bread, a heavy step.

From the skulls of friends, a drug drips
Of glory, madness, fear, and betrayal
Through the small, round touch of History,
Which erases its tracks behind it.

The bodies of friends - a layer of earth,
Under which a corpse hive teems.
And he dreams the great Dream of the Stone,
And true Pain wakes him from sleep.

Love. Yes, Love. Art. Yes, Art,
But Pain, which cuts your face in half.
No one searches for the Holy Grail any more
And no one defends the Lofty Towers.

The citrus scent of California's sun,
In the flickering sparks of a Parisian night.
My dead are humbly silent,
On the ground is my shield - my blanket.

Tired Lightning - Parsifal's gaze
- The dying light of two white orbs -
Contemplates the oval of the Holy Grail -
And Pain transforms into Power.