Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Dzieci Hioba

Dzieci Hioba

Żyły przecież dzieci Hioba bogobojnie i dostatnio
Siedmiu synów jak te sosny siedem córek jak te brzozy
Szanowały swego ojca i kochały swoją matkę
Żyły w zgodzie z każdym przykazaniem bożym
A tej nocy błysk i grom
Runął ich bezpieczny dom
I na głowy spadł lawiną głazów grad
Dnia nie ujrzy więcej już
Siedem sosen siedem brzóz
Jednej nocy cały las utracił świat
Za tę ojców nadgorliwość
W wierze w wyższą sprawiedliwość
Która każe ufać w dobra tryumf nad złem
Za lojalność i pokorę
I za łask minioną porę
Za niewiarę w świat za progiem który jest
Za ten zakład diabła z Bogiem
Czyj silniejszy będzie ogień
Dzieci Hioba, dzieci Hioba
Idzie kres
Żyły przecież dzieci Hioba na nadzieję w przyszłość rodu
Siedmiu synów jak te miecze siedem córek jak te róże
Nie zaznały w swoim życiu smaku krwi ni smaku głodu
I kto tylko żył szczęśliwy los im wróżył
A tej nocy grom i błysk
Śpiących pozamieniał w nic
Boży świt oglądał już dymiący gruz
Patrzył nieomylny kat
Jak litością zdjęty wiatr
Bogobojny lament Hioba w niebo niósł
Za ten zakład Boga z biesem
W zgodzie z waszym interesem
Choć ostrzega was jak może zmysłów pięć
Za ten zakład Boga z czartem
O kolejną dziejów kartę
I za kija końce oba za zwykłego życia chęć
Za to czego nie ujrzycie
Bo się wam odbierze życie
Dzieci Hioba, dzieci Hioba
Idzie śmierć
Dzieci Hioba, dzieci Hioba
Idzie śmierć
Dzieci Hioba, dzieci Hioba
Idzie śmierć

Les enfants de Job

Les enfants de Job vivaient certes pieusement et dans l'abondance
Sept fils comme des sapins, sept filles comme des bouleaux
Ils respectaient leur père et aimaient leur mère
Ils vivaient en accord avec chaque commandement de Dieu
Mais cette nuit, éclair et tonnerre
Leur maison sûre s'est effondrée
Et une avalanche de rochers et de grêlons leur est tombée sur la tête
Ils ne reverront plus le jour
Sept pins sept bouleaux
En une nuit, toute la forêt a perdu le monde
Pour le zèle excessif de leurs pères
Dans la foi en la justice supérieure
Qui nous ordonne d'avoir confiance dans le triomphe du bien sur le mal
Pour leur loyauté et leur humilité
Et pour la grâce du temps passé
Pour leur incrédulité dans le monde au-delà du seuil
Pour ce pari du diable avec Dieu
Dont le feu sera le plus fort
Les enfants de Job, les enfants de Job
La fin arrive
Les enfants de Job vivaient certes dans l'espoir de l'avenir de la famille
Sept fils comme des épées, sept filles comme des roses
Ils n'ont jamais connu dans leur vie le goût du sang ou de la faim
Et tous ceux qui vivaient leur prédisaient un destin heureux
Mais cette nuit, le tonnerre et les éclairs
Ont transformé les endormis en néant
L'aube de Dieu regardait déjà les décombres fumants
Le bourreau infaillible observait
Comme le vent saisi de pitié
Portait dans le ciel la complainte pieuse de Job
Pour ce pari de Dieu avec le démon
En accord avec vos intérêts
Bien qu'il vous avertisse comme il le peut, avec ses cinq sens
Pour ce pari de Dieu avec le diable
Pour une nouvelle page de l'histoire
Et pour le désir des deux bouts du bâton, pour le désir d'une vie ordinaire
Pour ce que vous ne verrez pas
Car la vie vous sera enlevée
Les enfants de Job, les enfants de Job
La mort arrive
Les enfants de Job, les enfants de Job
La mort arrive
Les enfants de Job, les enfants de Job
La mort arrive