Epitafium dla Boba Dylana - Jacek Kaczmarski перевод на русский

Epitafium dla Boba Dylana

Ocean w nas śpi
I horyzont z nas drwi
Płytka fala fałszywie się mieni
A prawdziwy jest rejs
Do nieznanych ci miejsc
Kiedy płyniesz na przekór przestrzeni

I na tej z wielu dróg
Po co ci para nóg
I tak dotrzesz na pewno do końca
Niepotrzebny ci wzrok
Żeby wyczuć swój krok
I nie musisz wciąż radzić się słońca

Wielbicieli i sług
Tłum ci zawisł u nóg
To wolności twej chciwi strażnicy
Zaprowadzisz ich tam
Gdzie powinieneś być sam
Z nimi żadnej nie przejdziesz granicy

Zlekceważą twój głos
Którym wróżysz im los
Od jakiego ich nic nie wyzwoli
Bo zabije ich las
Rąk co klaszczą na czas
W marsza rytm co śmierć niosąc nie boli

Patrz jak piją i żrą
Twoją żywią się krwią
I żonglują słowami twych pieśni
Lecz nic nie śni im się
A najlepiej wiesz że
Nie istnieje wszak to co się nie śni.

By przy śmierci twej być
Płakać śmiać się i drwić
To jedyny cel twojej eskorty
Oddaj komuś rząd dusz
I na własny szlak rusz
Tam gdzie żadne nie zdarzą się porty

Mówić będą żeś zbiegł
Ale wyjdą na brzeg
I zdradzieckie ci lampy zapalą
Ale ty patrząc w dal
Płynąć będziesz wśród fal
Aż sam wreszcie staniesz się falą...

Эпитафия для Боба Дилана

В нас спит океан,
И горизонт нас дразнит.
Мелкая волна фальшиво блестит,
А настоящий рейс —
К неведомым тебе местам,
Когда плывешь наперекор пространству.

И на этом из многих путей,
Зачем тебе пара ног?
И так доберешься, конечно, до конца.
Не нужен тебе взгляд,
Чтобы почувствовать свой шаг,
И не нужно тебе постоянно советоваться с солнцем.

Поклонников и слуг —
Толпа повисла у твоих ног,
Это жадные стражи твоей свободы.
Ты приведешь их туда,
Где должен быть один,
С ними ты не пересечешь ни одной границы.

Они пренебрегут твоим голосом,
Которым ты предсказываешь им судьбу,
От которой их ничто не освободит.
Потому что их убьет лес
Рук, что хлопают в такт,
В ритм марша, несущего смерть, не боль.

Смотри, как они пьют и жрут,
Питаются твоей кровью,
И жонглируют словами твоих песен.
Но им ничего не снится,
А ты лучше всех знаешь, что
Не существует ведь того, что не снится.

Быть при твоей смерти,
Плакать, смеяться и насмехаться —
Вот единственная цель твоего эскорта.
Отдай кому-нибудь власть над душами
И отправляйся на свой собственный путь,
Туда, где не будет никаких портов.

Будут говорить, что ты сбежал,
Но выйдут на берег
И зажгут тебе предательские огни.
Но ты, глядя вдаль,
Будешь плыть среди волн,
Пока сам, наконец, не станешь волной...