Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Inżynierowie z Petrobudowy

Inżynierowie z Petrobudowy

Nie pękaj koleś, nie łam się, przecie
To o nas wczoraj stało w gazecie:
Pisała sama "Trybuna Ludu",
Że nas pociąga romantyzm budów.
W takim pisaniu nie ma usterek...
Postaw literek, niech brzękną szkła!
Przed nami naród odkrywa głowy:
Inżynierowie z Petrobudowy!
Kładziemy lachę, niech brzękną szkła,
Budowniczowie na 102!

Pić życia rozkosz, a cóż nam to szkodzi?
Nawet PKS do nas dochodzi,
A w zeszłe święto miałem kobitę,
Co miała obie nogi umyte.
W Warszawie Ptaszyn niech zdziera płuca,
Niech tańczy Gruca, Holoubek gra.
My tutaj mamy program gotowy,
Inżynierowie z Petrobudowy.
Kładziemy lachę, niech brzękną szkła,
Budowniczowie na 102!

Ciężko się żyje o suchym chlebie,
Za to nikt grobów nam nie rozgrzebie.
Szatkuj dwie zmiany zimą i latem,
Wyśpisz się w piachu pod kombinatem.
Rąk trzeba wiele, pomników mało,
Kogoś złamało, lecz życie trwa.
Więc niechaj zabrzmi slogan bojowy:
Inżynierowie z Petrobudowy,
Kładziemy lachę, niech brzękną szkła,
Budowniczowie na 102!

Choć nie ma w kabzie srebra ni złota
Przyda się przecież nasza robota.
Dopchamy wreszcie, w którymś tam roku,
Do wojny, co to ma być o pokój.
Co oszczędzimy, to ktoś ukradnie,
Idzie składnie, jakoś się pcha.
Więc wykonajmy plan narodowy,
Inżynierowie z Petrobudowy,
Kładziemy lachę, niech brzękną szkła,
Budowniczowie na 102!

Инженеры из Петробуда

Не унывай, дружище, не ломайся, ведь
О нас вчера писали в газете:
Писала сама "Трибуна Люда",
Что нас влечет романтика строек.
В таком писании нет изъянов...
Налей-ка, пусть звенят стаканы!
Перед нами народ снимает шляпы:
Инженеры из Петробуда!
Выпьем до дна, пусть звенят стаканы,
Строители на 102!

Пить радость жизни, что нам за печаль?
Даже автобус к нам сюда добрался,
А в прошлый праздник у меня была девчонка,
У которой обе ноги были чистыми.
В Варшаве пусть Пташин надрывает легкие,
Пусть Груца танцует, Холубек играет.
У нас здесь своя программа готова,
Инженеры из Петробуда.
Выпьем до дна, пусть звенят стаканы,
Строители на 102!

Тяжело жить на хлебе сухом,
Зато никто могил нам не раскопает.
Вкалывай две смены зимой и летом,
Выспишься в песке под комбинатом.
Рук много нужно, памятников мало,
Кого-то сломало, но жизнь продолжается.
Так пусть прозвучит лозунг боевой:
Инженеры из Петробуда,
Выпьем до дна, пусть звенят стаканы,
Строители на 102!

Хоть нет в кармане серебра ни золота,
Пригодится ведь наша работа.
Доживем наконец, в каком-нибудь году,
До войны, которая будет за мир.
Что сэкономим, то кто-то украдет,
Идет ловко, как-то продвигается.
Так выполним план народный,
Инженеры из Петробуда,
Выпьем до дна, пусть звенят стаканы,
Строители на 102!