Nasza Klasa (Live) - Jacek Kaczmarski перевод на английский

Nasza Klasa (Live)

Co się stało z naszą klasą, pyta Adam w Telawiwie
Ciężko sprostać takim czasom, ciężko w ogóle żyć uczciwie
Co się stało z naszą klasą, Wojtek w Szwecji w porno klubie
Pisze dobrze mi tu płacą, za to co i tak wszak lubię
Kaśka z Piotrkiem są w Kanadzie, bo tam mają perspektywy
Staszek w Stanach sobie radzi, Paweł do Paryża przywykł
Gośka z Przemkiem ledwie przędą, w maju będzie trzeci bachor
Próżno skarżą się urzędom, że też chcieliby na Zachód
Za to Magda jest w Madrycie i wychodzi za Hiszpana
Maciek w grudniu stracił życie, gdy chodzili po mieszkaniach
Janusz, ten co zawiść budził, że go każda fala niesie
Jest chirurgiem, leczy ludzi, ale brat mu się powiesił
Marek siedzi za odmowę, bo nie strzelał do Michała
A ja piszę ich historię - i to już jest klasa cała
Jeszcze Filip, fizyk w Moskwie, dziś nagrody różne zbiera
Jeździ kiedy chce do Polski, był przyjęty przez premiera
Odnalazłem klasę całą, na wygnaniu, w kraju, w grobie
Ale coś się pozmieniało, każdy sobie żywot skrobie
Odnalazłem całą klasę, wyrośniętą i dojrzałą
Rozdrapałem młodość naszą, lecz za bardzo nie bolało
Już nie chłopcy lecz mężczyźni, już kobiety nie dziewczyny
Młodość szybko się zabliźni, nie ma w tym niczyjej winy
Wszyscy są odpowiedzialni, wszyscy mają w życiu cele
Wszyscy w miarę są normalni, ale przecież to nie wiele
Nie wiem sam co mi się marzy, jaka z gwiazd nade mną świeci
Gdy wśród tych nieobcych twarzy, szukam ciągle twarzy dzieci
Czemu wciąż przez ramię zerkam, choć nie woła nikt kolego
Że ktoś ze mną zagra w berka, lub przynajmniej w chowanego
Własne pędy własne liście, zapuszczamy każdy sobie
I korzenie oczywiście, na wygnaniu, w kraju, w grobie
W dół, na boki, wzwyż ku słońcu, na stracenie w prawo w lewo
Kto pamięta, że to w końcu, jedno I to samo drzewo

Our Class (Live)

What happened to our class, Adam asks in Tel Aviv?
It's hard to face such times, hard to live honestly at all
What happened to our class, Wojtek in a porn club in Sweden
He writes, "I'm doing well here; they pay me for what I like to do anyway."
Kaśka and Piotrek are in Canada, because that's where they have prospects
Staszek is doing well in the States, Paweł has got used to Paris
Gośka and Przemmek are barely scraping by; in May, they'll have a third kid
They complain in vain to the authorities that they too would like to go to the West
But Magda is in Madrid and she's marrying a Spaniard
Maciek lost his life in December, when they went around to apartments
Janusz, who used to provoke envy because every wave carried him
Is a surgeon, he heals people, but his brother hanged himself
Marek is in prison for refusing to shoot Michał
And I'm writing their story - and that's the whole class
There's also Filip, a physicist in Moscow, who now collects various awards
He comes to Poland whenever he wants; he was received by the prime minister
I found the whole class, in exile, at home, in the grave
But something has changed; everyone is carving out their own life
I found the whole class, grown up and mature
I scratched our youth, but it didn't hurt too much
No longer boys but men, no longer girls but women
Youth heals quickly; no one is to blame
Everyone is responsible, everyone has goals in life
Everyone is more or less normal, but that's not much after all
I don't know myself what I dream of, which star shines above me
As I search among these unfamiliar faces for the faces of children
Why do I keep looking over my shoulder, though no one calls out to me, "friend"?
That someone will play tag with me, or at least hide-and-seek
Our own shoots, our own leaves, we each let them go out
And roots, of course, in exile, at home, in the grave
Down, sideways, up towards the sun, to perdition right and left
Who remembers that in the end, it's one and the same tree?