Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Oblawa III (Live)

Oblawa III (Live)

Obławy już przeżyłem dwie, dziękuję dosyć!
Zjeżona sierść, zbłąkany wzrok, zmętniała myśl!
Wciąż czuję obce wonie, obce słyszę głosy
I innym wilkom nie dowierzam nie od dziś!
Lecz jakże trudno jest polować samotnikom
Z łownego zwierza oczyszczono cały las
Poczułem łup - do ziemi głodny pysk przytykam
Wtem straszny ból i stokroć odeń gorszy trzask!
Strzeżcie się wilki! Strzeżcie się przynęty!
Strzeżcie się wilki! Strzeżcie ludzkiej łaski!
Zastawił na was wróg zawzięty
Potrzaski!
Już moja prawa łapa tkwi w żelaznych szczękach
I jej nie wyrwę, choćbym wszystkich użył sił
A królik w pętli - moja zguba i przynęta
Czerwone oczy przerażone we mnie wbił!
Ale i jemu śmierć pisana - on nie winien!
Ten, co zastawił wnyki to dopiero wróg!
To z jego marnie zginę rąk, jak zwierzę ginie!
Dostanę pałką w łeb nim warknąć będę mógł!
Strzeżcie się wilki! Strzeżcie się przynęty!
Strzeżcie się wilki! Strzeżcie ludzkiej łaski!
Zastawił na was wróg zawzięty
Potrzaski!
Żałosny koniec, śmierć haniebna, nie dla wilka
Niech królik mdleje w pętli, czeka na swój los!
Moja pieśń życia jeszcze dla mnie nie zamilkła!
Niejedna przestrzeń jeszcze mój usłyszy głos!
Na własnej łapie szczęk zaciskam straszny uchwyt
Ona nie moja już! W niewoli musi zgnić
Już pęka kość i własnej krwi mam pełne żuchwy
Jednym szarpnięciem się uwalniam, żeby żyć!
Strzeżcie się wilki! Strzeżcie się przynęty!
Strzeżcie się wilki! Strzeżcie ludzkiej łaski!
Zastawił na was wróg zawzięty
Potrzaski!
Słuchajcie głosu Trójłapego, choć z daleka
Krew szybko wsiąka w ziemię, strach zabija czas!
Słuchajcie bracia! Wyje do was wilk, kaleka
Trzeba odrzucić to co w nas zniewala nas!
I po dziś dzień naganiacz, strzelec, czy kłusownik
Przyzwyczajony do czytania tropów map
Przez zęby mówi
Oto jest wilk wolny!
Kiedy na śniegu ujrzy ślady trojga łap!
Strzeżcie się wilki! Strzeżcie się przynęty!
Strzeżcie się wilki! Strzeżcie ludzkiej łaski!
Zastawił na was wróg zawzięty
Potrzaski!

Облава III (Live)

Две облавы я уже пережил, довольно, благодарю!
Взъерошенная шерсть, затравленный взгляд, мысли мутны!
Всё чую запахи, чужие голоса слышу,
И прочим волкам не доверяю уж давно!
Но как же трудно одиночке охотиться,
Когда весь лес от дичи чист,
Почуял кусок - к земле припал голодный,
И вдруг - боль страшная, и треск ещё страшней!
Волки, берегитесь! Берегитесь приманки!
Волки, берегитесь! Людской вам милости не ждите!
Расставил враг ваш лютый
Капканы!
Моя правая лапа в железных тисках,
И не вырвать её, хоть все свои силы приложу.
А кролик в петле - моя погибель и приманка,
В меня он впился красными глазами, полными ужаса!
Но и ему смерть суждена - он не виновен!
Тот, кто капканы ставил - вот он, враг настоящий!
От рук его погибну я, как гибнет зверь лесной!
Дубиной в лоб получу, прежде чем взвыть успею!
Волки, берегитесь! Берегитесь приманки!
Волки, берегитесь! Людской вам милости не ждите!
Расставил враг ваш лютый
Капканы!
Жалкий конец, смерть позорная, не для волка,
Пусть кролик в петле безвольно ждет своей судьбы!
Моя песнь жизни для меня ещё не спета!
Не один край ещё услышит голос мой!
На собственной лапе стискиваю капкан проклятый,
Она уже не моя! В неволе ей гнить суждено.
Уже кость трещит, и пасть моя полна крови,
Одним рывком себя освобождаю, чтоб жить!
Волки, берегитесь! Берегитесь приманки!
Волки, берегитесь! Людской вам милости не ждите!
Расставил враг ваш лютый
Капканы!
Внимайте голосу Трехлапого, хоть издалека,
Кровь быстро в землю впитывается, страх убивает время!
Внимайте, братья! Воет к вам волк-калека,
Нам нужно сбросить то, что нас порабощает!
И по сей день загонщик, стрелок или браконьер,
Привыкший читать следы на карте,
Сквозь зубы цедит:
Вот он, волк свободный!
Когда на снегу увидит следы трёх лап!
Волки, берегитесь! Берегитесь приманки!
Волки, берегитесь! Людской вам милости не ждите!
Расставил враг ваш лютый
Капканы!