Pan Wolodyjowski - Jacek Kaczmarski перевод на английский

Pan Wolodyjowski

Do nieba leci Mały Rycerz
Wybuchem rozerwany w strzępy,
W Rzeczypospolitej granice
Tureckie kładą się zastępy.
Pęka imperium pełne swobód,
Rozerwą je sąsiedzi rychło -
Jak Basi rzekł, tak powie Bogu
Pan Michał swoje credo: Nic to!
Trzęsie się z płaczu pan Zagłoba
Nad symboliczną Polski trumną
I krwi nie woła - sam nad grobem,
Bo umrzeć łatwo; żyć jest trudno.
Więc szloch w rycerskie ciśnie piersi
Kaja bohater się i nicpoń
Wobec tak niepojętej śmieci
O której Michał rzekł, że - Nic to!
Lecz "nic to" - śmierć, czy "nic to" - życie?
Potyczki, zwady i miłostki?
Do nieba leci Mały Rycerz,
Do nieba jest najbliżej - z Polski.
Swoje odsłuchał i odsłużył
Wiatraczkiem, sztychem, fintą płytką
I oto dzieło jego - w gruzy...
Więc chyba rację miał, że - Nic to!
Nie znał mądrości swej żołnierzyk
Zajęty Baśką i szabelką:
Nie wątpić, w sen z ofiary wierzyć
Jest rzeczą łatwą - bywa wielką.
Lecz potem wbrew serc pokrzepieniu
Łzę cenić tylko na policzku
I na niebieskim, na sklepieniu
Wypisać krwią dewizę - Nic to!

Pan Wolodyjowski

Into the Heavens, the Little Knight ascends,
Torn to shreds by an explosion's end,
On the borders of the Commonwealth,
Turkish hordes their forces entrench.
An empire of freedoms, shattered and torn,
Soon to be torn apart by hungry neighbors born -
As Basi said, so he'll tell his God,
Michał's creed: What of it?
Pan Zagłoba weeps and trembles with dread,
Over Poland's symbolic tomb,
He does not cry for blood - he does for the dead,
For dying is easy; living is the doom.
So he sobs into his chivalrous breast,
Both hero and scoundrel, he's put to the test,
In the face of such incomprehensible loss,
Of which Michał said - What of it?
But "what of it" - death, or "what of it" - life?
Our skirmishes, quarrels, and courting rife?
Into the Heavens, the Little Knight ascends,
The Heavens are closest - from Poland's end.
He has heard and served his duty's call,
With windmill, rapier, and feint so slight,
And now his work - in ruins all...
So perhaps he was right, after all, to say - What of it!
The young soldier knew not his wisdom true,
Entangled in Basia and his saber's hue:
To not doubt, to believe in sacrifice's sleep,
Is an easy thing - to be great, is deep.
But then, despite our hearts' desire,
To cherish a tear only on our cheek,
And on the blue, celestial sphere,
To inscribe in blood the motto - What of it!