Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Piosenka żebracza

Piosenka żebracza

Dajcie mi proszę, co łaska.
Żebrak - też człowiek do diaska!
Śpiewać już nie mam siły,
Żarty mi się skończyły.

Siedzę na Placu Zamkowym
Z tym, co na plecach zostało,
Sięgam po rozum do głowy,
Lecz rozum by żyć - to za mało!
Tłuką o pierś resztki serca,
Serce nadzieją frymarczy,
Lecz - może jestem oszczerca -
Serce - by żyć - nie wystarczy!

Dajcie mi proszę, co łaska...

Mówią mi - wstań i zapracuj!
Raz jeszcze zakasz rękawy,
Albo zabieraj się z placu
Bo szpecisz piękno Warszawy.
Tu zagraniczni turyści
Widzieć chcą cud odbudowy
A ty wrażenia im niszczysz
Żebrząc na Placu Zamkowym.

Dajcie mi proszę, co łaska...

Gdybym łez trochę miał jeszcze
To bym nad sobą zapłakał
Kto dziś pamięta w rym mieście
Że to ja budowałem barbakan!
Człowiek bez dały urodzin,
Człowiek bez dnia swych imienin -
Życie oddałem urodzie
Renesansowych kamienic.

Dajcie mi proszę, co łaska...

Nigdy nikomu nie znany,
Po łokcie w glinie i w piachu
Ryłem, jak kret tresowany
Tunel na Trasie Wschód-Zachód.
Jakby mi było za mało
Pracy do grobowej deski
Póki sił jeszcze starczało
Stawiałem Zamek Królewski.

Dajcie mi proszę, co łaska...

Nie mówcie więc, że coś niszczę,
Nie mówcie mi, że coś szpecę
Bo moje myśli są czystsze
Niż wasze myśli i serca.
Tkwić chcę tu duszą i ciałem,
Spróbujcie mi to odebrać!
To miasto - ja zbudowałem
By mieć na starość gdzie żebrać...
Dajcie mi proszę, co łaska...

A Beggar's Song

Give me, please, what you pity.
A beggar - is also a human being, for goodness sake!
I have no more strength for singing,
I'm out of jokes.

I sit on the Castle Square
With what's left on my back,
I reach for my head for reason,
But reason to live - is not enough!
My heart pounds on my chest,
My heart peddles hope,
But - maybe I'm a slanderer -
My heart - is not enough to live!

Give me, please, what you pity...

They tell me - get up and work!
I will roll up my sleeves once more,
Or get out of the square
Because you spoil the beauty of Warsaw.
Foreign tourists here
Want to see the wonder of reconstruction
And you spoil their experience
Begging on the Castle Square.

Give me, please, what you pity...

If I had a few tears left
I would cry for myself.
Who remembers in this rich city
That I built the barbican!
A man without a date of birth,
A man without a name day -
I gave my life to the beauty
Of Renaissance tenement houses.

Give me, please, what you pity...

Never known to anyone,
To my elbows in clay and sand
I dug, like a trained mole
A tunnel on the East-West Route.
As if it wasn't enough for me
To work till my deathbed
As long as I had the strength
I built the Royal Castle.

Give me, please, what you pity...

So don't tell me I'm destroying something,
Don't tell me I'm disfiguring something
Because my thoughts are purer
Than your thoughts and your hearts.
I want to stay here with my soul and body,
Try to take this away from me!
I built this city
To have a place to beg in my old age...
Give me, please, what you pity...