Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Poranek

Poranek

Słońce wstaje, złocą się gnojówki,
W rosy mgle ogródki i dachówki;
Pies przeciąga się w nastroju pieskim,
Pijak w rowie budzi się bez kieski.
Galant oknem zgrabnie się wymyka,
Dmucha w żar uczeń czarnoksiężnika.
Szewc wystawia warsztat na podwórze
Kroi nożem stopę w twardej skórze...
Stuk - puk, stuk - puk
Byleby biedy nie wpuścić za próg
Zrobię wszystko, co będę mógł:
Stuk - puk.
Na zapleczu szynku huczą beczki,
U rzeźnika pierwszy krzyk owieczki.
Nad stolarnią dym z wczorajszych wiórów,
W refektarzu ranna próba chóru.
Chleba zapach bucha z drzwi piekarza,
Po judaszach zorza się rozjarza,
Widać z wieży jak w podmiejskie pola
Idą żeńcy z sierpami u kolan.
Siuch - ciach, siuch - ciach
Byleby głodu nie groził strach
Trud całodzienny to spokój w snach:
Siuch - ciach.
Wybiegają dzieci z bram podwórek
Żeby pierwszą z kolan zedrzeć skórę.
Stróż opędza od nich się zawzięcie,
Sprząta rynek po wczorajszym święcie.
Rynsztokami płynie złota piana,
Złocą się owoce na straganach;
Sznura skrzyp i jęk na wszystkie strony:
To Dzień Boży - obwieszczają dzwony:
Ding - dong, ding - dong
Byleby żywych nie wypuścić z rąk
Strasząc ich wizją piekielnych mąk:
Ding - dong.
Sąd się jawny zaczął na Ratuszu -
Pokrzywdzonym i wykorzystanym
Sprawiedliwość doda animuszu,
Zadowoli wszystkie wolne stany.
Po to przecież była rewolucja:
Będzie wyrok, może egzekucja!
Pysznie uczestniczyć w epopejach!
Jest nadzieja dla nas! Jest nadzieja!
Chrup - chrup, chrup - chrup
Byle mieć komu wykopać grób,
By się wśród żywych nie pętał trup -
Chrup - chrup.

Утро

Солнце встает, золотятся помои,
В росной дымке сады и черепица;
Пес потягивается по-собачьи,
Пьяница в канаве просыпается без гроша.
Щеголь ловко выскальзывает из окна,
Дует в жар ученик чародея.
Сапожник выставляет мастерскую во двор,
Режет ножом ступню в твердой коже...
Стук - тук, стук - тук
Лишь бы беду не пустить на порог,
Сделаю все, что смогу:
Стук - тук.
В подсобке трактира гудят бочки,
У мясника первый крик овечки.
Над столярней дым от вчерашней стружки,
В трапезной утренняя репетиция хора.
Запах хлеба валит из дверей пекаря,
По крышам разгорается заря,
Видно с башни, как в пригородные поля
Идут жнецы с серпами у колен.
Вжик - вжик, вжик - вжик
Лишь бы голод не вселял страх,
Целодневный труд - это покой во сне:
Вжик - вжик.
Выбегают дети из ворот дворов,
Чтобы первые ссадины на коленках заработать.
Сторож отгоняет их усердно,
Убирает площадь после вчерашнего праздника.
По сточным канавам течет золотая пена,
Золотятся фрукты на прилавках;
Скрип веревки и стон со всех сторон:
Это Божий День - возвещают колокола:
Дин-дон, дин-дон
Лишь бы живых не выпустить из рук,
Пугая их видением адских мук:
Дин-дон.
Открытый суд начался в Ратуше -
Обиженным и обделенным
Справедливость придаст бодрости,
Удовлетворит все свободные сословия.
Ведь для этого была революция:
Будет приговор, может быть, казнь!
Гордо участвовать в эпопеях!
Есть надежда для нас! Есть надежда!
Хрум-хрум, хрум-хрум
Лишь бы было кому выкопать могилу,
Чтобы среди живых не бродил мертвец -
Хрум-хрум.